تصنیف انعکاس آیات القرآن الکریم فی نهج‏البلاغة «دراسة حالة التقوی»

تقوا از موضوعات مهمی است که قرآن و سنّت بر آن تاکید ویژه دارند. امام‏ علی (ع) نیز که خود پیشوای متّقین‏ هستند، در نهج‌البلاغه، پیرامون این موضوع، تبیین آن و ارتباط آن با مسائل دیگر، فراوان سخن گفته‏‏اند. امام (ع) در بحث تقوا در موارد زیادی به آیات قرآن نظر دارند و این آیات به گونه‌های مختلف در کلام‏شان بازتاب داشته است که نشان از پیوند ناگسستنی و عمیق بین ایشان و قرآن و در حقیقت، نشان از ارتباط جدانشدنی ثقلین دارد. این بازتاب به سه گونة استشهاد، اقتباس و تلمیح تقسیم می‌شود. پژوهة حاضر با روشی توصیفی-تحلیلی، کوششی است در جهت بررسی این گونه‏ها و نمایان‏ساختن ارتباط بینامتنی میان قرآن و نهج‏البلاغه در ساحت موضوع تقوا؛ همانطور که تقوا در قرآن از جهات مختلف مطرح شده؛ امام‏ علی (ع) نیز -در جهت لفظ و معنا- با الهام از قرآن‏کریم، به تعریف آن پرداخته‏اند؛ شاخصه‏ها، زمینه‏ها و اسباب، لوازم، آثار، موانع تقوا و صفات متقین را بیان نموده‏اند و موضوعات متعددی را از طریق گونه‏های مذکور با این بحث پیوند داده‏اند که سرچشمة تمام آن کلام وحی است.