تحلیل اسلوب «بلغنی» التعبیری فی نهج البلاغة

از جمله تعابیر شاخص درنهج البلاغه تعبیر «بلغنی» است.این تعبیر 13 بار درموضوعات متفاوت مورد استفاده قرارگرفته است. تکرار این تعبیردرساختارهای متفاوت با انسجام متنی آن به همراه وحدت غرض توبیخ، باعث شده بلغنی به یک سبک بیانی بدل شود؛سبکی که می‌تواندوجه بلاغت نهج‌البلاغه را بیشترنمایان سازد. در این جستار به روش توصیفی تحلیلی، شیوه‌های به کارگیری بلغنی، تبیین و باتوجه به محورهای همنشینی، مفاهیم برآمده از مجموع عبارت حاصل شده، تحلیل شده است. نتیجه بحث نشان می‌دهد سبک بیانی بلغنی در همنشینی با کلمات دیگر مانند «بلغنی انّ، فقد بلغنی، و قد بلغنی، لقد بلغنی ولئن بلغنی انّ و...» براساس موضوع و غرض خاص با ساختاری متفاوت ارائه شده به گونه‌ای که تفاوت‌های جزئی در هر ساختار با موضوع و غرض بلغنی متناسب و با محور جانشینی آن مرتبط است. گذشته از این سبک بیانی بلغنی در دو محور همنشینی و جانشینی، به صورت کلی نیز دارای پیام‌هایی است که می‌توان مهمترین آن را بُعد نظارتی قوی در ساختار حکومت امام(ع) دانست.