التغیّرات الدلالیّه لکلمه الاسلام و مشتقاتها فی نهج البلاغه مقارنه بالشعر الجاهلیّ و القرآن

کلمه اسلام و مشتقات آن از مهم‌ترین کلماتی است که در شعر جاهلیت، قرآن کریم و نهج البلاغه وارد شده است. به نحوی که هریک از سه منبع مذکور برای این کلمه و مشتقات آن معانی متفاوت یا مشترکی بیان کرده‌اند. محقق سعی کرده است از طریق سطرهای پیش روی شما ریشه کلمه سلم و مشتقات مختلف آن را با روش توصیفی – تحلیلی روشن کند و معنای کلمه سلم و مشتقات آن را در سه منبع مذکور روشن نموده و تغییر معنایی موجود در آن را ثبت نماید. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که ریشه کلمه سلم در دوران قبل از اسلام از منظر مادی مورد اهمیت بوده است. این اهمیت در قرآن کریم و نهج‌البلاغه - علاوه بر اهمیت مادی- با دلالت‌های مذهبی مشخص شده است که محقق در طی تالیف مقاله آن را روشن کرده است. از جمله کلمه اسلام به معنای آن دین کاملی است که همه پیامبران از زمان خلقت آدم تا محمد مصطفی آورده‌اند. سپس به معنای تسلیم مطلق در برابر اراده خداوند تبارک و تعالی آن نوع تسلیمی که برای همه موجودات زنده و غیرزنده صدق می‌کند آورده شده است و این فراتر از آن چیزی نیست که خداوند تبارک و تعالی از زمانی که چیزی را خلق کرده برایش هدف‌گذاری کرده و فراتر از آن چیزی نیست که در سرانگشت هدف‌گذاری شده است و معناهای دیگری که محقق تا جایی که توانسته به بیان آن پرداخته است.