دراسة نقدیة لوجهة نظر لین وایت فی دور الدین فی الازمة البیئیة بناءً على التعالیم العقائدیة لنهج‌البلاغة

با پیشرفت بشر در علوم تجربی، آسیب‌های زیست‌محیطی نیز سیر صعودی به خود گرفته که گاهی به عنوان «بحران محیط زیست» یاد می‌شود. این آسیب‌ها نه تنها کشورهای مدرن را با خطرهایی مواجه کرده بلکه کشورهای در حال توسعه و عقب‌افتاده را نیز تحت تاثیر قرار داده است. یکی از نظریه‌پردازان حوزه بحران‌های محیط زیست لین وایت استاد تاریخ قرون وسطی در دانشگاه‌های پرینستون، استنفورد و کالیفرنیاست. وی به آموزه‌های مسیحی و یهودی به عنوان عامل این آسیب‌ها تاکید نمود. دلیل وی که دیدگاه ادیان درباره «کرامت و شرافت انسان در آفرینش» است، علاوه بر دین مسیحیت، ادیان توحیدی دیگر را نیز در بر می‌گیرد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه‌ای از منظر مبانی اعتقادی کلامی نهج‌البلاغه به نقد این دیدگاه می‌پردازد. یافته‌های این نوشتار حاکی از آن است که وجود برخی مبانی علم کلام در نهج‌البلاغه دلیلی بر تعادل در باورها و رفتارهای انسان و عدم آسیب به محیط زیست و نگهداری آنهاست. برخی از مهم‌ترین مبانی عبارت‌اند از: نگرش خداباورانه، جهان به عنوان نشانه‌های الهی، مسئولیّت و تکلیف انسان، باور به زندگی پس از مرگ و وجود دستوراتی درباره حفظ محیط زیست.