دراسه العلاقه بین فسخ العزائم والمعرفه الفطریه لله فی الحکمه 2٥0 فی نهج‌البلاغه اعتمادًا علی الرد على الافتراضات الجبریه

وفقًا لدراسه الالهیات فی العلوم الانسانیه مثل کعلم الکلام والفلسفه، یمکن اعتبار فسخ العزائم دلیلًا لمعرفه الله (علم اللاهوت)، ما تدل علیه الحکمه 2٥0 فی نهج‌البلاغه، لان فقدان اراده الانسان القویه والعلاقه مع المعرفه الفطریه والتوحیدیه للوصایه الالهیه وافتقار البشر تعتبر من النقاط التی تشیر الیها هذه الحکمه. تتناول هذه المقاله، باستخدام المنهج الوصفی التحلیلی وباستخدام الطریقه الافقتباسیهالمکتبیه الحکمه المذکوره وکذلک علاقتها بتعزیز المعرفه الفطریه. من ناحیه اخرى، تعبر عن الدلالات اللاهوتیه الفلسفیه والکلامیه. تتماشى انجازات هذا المقال مع الطبیعه التوحیدیه للانسان وایضا، شرح دائره الاراده القویه نحو القدره الالهیه. کما ان نظریه اهل البیت (ع) بعنوان الامر بین الامرین والنظر الى مفهوم اراده الله والانسان سوف تستجیب الی کل الافتراضات والشکوک حول الشبوهات الکامنه حول الجبر فی فسخ العزائم الذی تم ذکرها فی الحکمه المذکوره وتودی الى هذا الاستنتاج ان الاراده الالهیه توثر علی الشروط المسبقه للعمل البشری مثل الدافع البشری لاتخاذ القرارات ولکن لیس لدیها التاثیر الذی یودی الى الجبر. من التعابیر الاخری لتاثیر اراده الله یمکن ذکر النجاح الالهی او عکسه، ای الحیلوله.

The Study of the Relationship between the Termination of Wills and the Natural Knowledge of God in the 250th Saying of Nahj alBalaghah by Answering the Deterministic Supposition

The Termination of Wills can be considered as one of the theological arguments based on the theology of humanities in the same fashion that Kalam and philosophy are. The saying number ۲٥۰ of Nahj alBalaghah also implies the argument because breaking man’s firm will, connecting with the innate and monotheistic knowledge of the divine substance, and the pure poverty of man are among the points that the saying in turn implies. The present article examines and analyzes the mentioned saying and its relation to the advancement of innate knowledge by using a descriptiveanalytic and a documentarylibrary research method. Moreover, this article also demonstrates the compatibility of the saying with the conventional arguments of philosophical and Kalam theologies. Proving the alignment of the Thaghalain with the monotheistic innate nature of man and describing the domain of man’s firm will compared with that of the divine power are among the achievements of this article. In addition, the theory of Ahl alBayt (AS), entitled alAmr bain alAmrain, is a response to the supposition that the Termination of Wills proposition in this saying is deterministic. Thus, the divine will affects the prerequisites of human action (e. g. human motives for decision making) but it does not lead to determinism. Another interpretation is that the impact of God’s will is the same as divine Towfigh or its opposite, the Hailoulah.