صوره الموت فی نهج البلاغه

تعتبر الصور البیانیه من اکثر ادوات نهج البلاغه تاثیرًا وفاعلیه لنقل الافکار والمفاهیم الى الجمهور. فیقدم الامام علی (ع) المعانی المجرده للصور البیانیه الملموسه والخیالیه فی اجزاء مختلفه من نهج البلاغه حیث یستخدم عنصر التصویر لتقریب للعقل من الحقائق ومساعدته على فهمها. ان دقه تصویره لموضوع الموت یدخل بالمرء الى وادی الخیال حیث یشعر بنفسه وکانه فی ذلک المشهد. کما ان دقه اختیار الکلمات وطریقه الجمع بینها والاستعانه بمجموعه متنوعه من الصور البلاغیه الى جانب الالحان الممتعه للکلمات تضفی على صوره البیانیه عذوبه خاصه. یتناول هذا المقال ثمانی حالات من تصویر الموت فی خطب نهج البلاغه والتی تحتضن ایضًا سائر صور الموت الاخرى. فلقد تم تصویر وجه الموت الرهیب فی هذه الصور البیانیه بحیث یثیر العواطف ویهز اعماق الوجود الانسانی ویوقظ الضمیر النائم.

Imagery of Death in Nahj alBalaghah Imagery of Death in Nahj alBalaghah

Imagery is one of the most effective devices in Nahj alBalaghah towards communicating thoughts and concepts to the audience. Imam Ali makes abstract concepts sensible and imaginable through literary images. He has made the best use of imagery towards making peoples´ minds familiar with the realities and making pure facts understandable in different parts of Nahj al Balaghah. The imagery of death by Imam Ali immerses people in the field of imagination so that they feel they are present in that scene. Great care in selection of words, the way of putting them into phrases, and benefitting from various types of rhetoric forms along with the nice melody of phrases have made the descriptions of Imam so attractive that thrill and influence all the audience. The present article has studied and analyzed eight instances of imagery of death in Nahj al Balaghah sermons which represent other images of death within themselves in some way. The terrible picture of death in these representations are so nicely illustrated that they raise emotions, shock human being thoroughly, and awaken the sleeping conscience.