بررسی اثرات متقابل انرژی‌های تجدید پذیر و انتشار کربن دی‌اکسید بر توسعه انسانی: رویکرد هم‌جمعی در روش خودرگرسیون با وقفه های توزیعی

افزایش سطح انتشار کربن یکی از جدی‌ترین نگرانی‌های دهه اخیر در دنیا است و کشورهای مختلف سیاست‌ها و رویکردهای متفاوتی را برای کاهش شدت انتشار کربن دی‌اکسید اتخاذ می‌کنند؛ ازاین‌رو مطالعه حاضر به بررسی تاثیر انرژی‌های تجدیدپذیر و انتشار کربن دی‌اکسید و همچنین اثرات متقابل آن‌ها بر توسعه انسانی می‌پردازد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و کاربردی است که با روش خودرگرسیون با وقفه‌های توزیعی برای سال‌های 2020-2000 برآورد شد. حجم نمونه 16 کشور از کشورهایی با توسعه انسانی بالا ازجمله ایران بود. نتایج نشان داد انتشار کربن دی‌اکسید در هر چهار حالت شامل انتشار co2، انتشار co2 از برق و گرما، انتشار co2 از مصرف سوخت مایع و شدت انتشار کربن دی‌اکسید تاثیر منفی و انرژی‌های تجدیدپذیر، تولید ناخالص داخلی، توسعه مالی و خالص سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی تاثیر مثبت بر شاخص توسعه انسانی در بلندمدت در کشورهایی با توسعه انسانی بالا داشتند؛ همچنین اثرات متقابل انتشار کربن دی‌اکسید و انرژی‌های تجدیدپذیر بر شاخص توسعه انسانی مثبت بود؛ بنابراین انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند به‌عنوان یک ابزار برای کنترل و کاهش اثرات انتشار آلودگی‌های محیط ‌زیست جهت افزایش توسعه انسانی مورد استفاده قرار گیرد؛ لذا پیشنهاد می‌شود سیاست‌های استفاده و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر گسترش یابد و سرمایه‌گذاری‌های بیشتری در این بخش جذب شود؛ علاوه بر این، وضع قوانین تشویق مشارکت‌های دولتی و خصوصی و رفع موانع سرمایه‌گذاری می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا در فعالیت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر مشارکت کنند.

the investigating the interactional effects of renewable energy and carbon dioxide emissions on human development: cointegration in autoregressive distributed lag

the increase in carbon emissions is one of the most serious concerns globally in the last decade. different countries adopt various policies and approaches to reduce the intensity of carbon dioxide emissions. therefore, this study examines the impact of renewable energy and carbon dioxide emissions, as well as their mutual effects on human development. the study is descriptive-analytical and applied, estimated by the autoregression method with distribution breaks for the years 2000-2020. the sample size was 16 countries with high human development, including iran.the results showed that carbon dioxide emissions in all four modes, including co2 emissions, co2 emissions from electricity and heat, co2 emissions from liquid fuel consumption, and the intensity of carbon dioxide emissions, have a negative impact on renewable energies, gross domestic product, financial development, and net foreign direct investment. however, they had a positive effect on the human development index in the long term in countries with high human development. also, the mutual effects of carbon dioxide emissions and renewable energies on the human development index were positive, so renewable energies can be used as a tool to control and reduce the effects of environmental pollution emissions to increase human development. therefore, it is suggested to expand the use and development policies of renewable energy and attract more investments in this sector. additionally, establishing laws to encourage public and private partnerships and removing investment barriers can help investors participate in renewable energy activities.