تحلیل فضایی اثر بهداشت و سلامت نیروی کار بر رشد اقتصادی در ایران(95-1390)

هدف اصلی مقاله، تحلیل فضایی اثر مخارج بهداشتی و سلامت توسط دولت برای نیروی کار بر رشد اقتصادی در 30 استان کشور ایران طی سال‌های 95‌-1390 است. برای دستیابی به این هدف، از مدل گشتاورهای تعمیم یافته gmm)) و تخمین زننده‌های آرلانو باور و بوندل باند استفاده شده است. مدل اقتصاد سنجی فضایی به‌صورت دوربین فضایی (sdm) در قالب یک مدل پانل پویای تصادفی فضایی(sdpd) یا همان مدل گشتاورهای تعمیم یافته فضایی (sgmm) تصریح و به دو فرم متعارف و فضایی برآورد شده است. نتایج نشان می‌دهد که، ضریب برآوردی وقفه زمانی درآمد سرانه در مدل اقتصاد سنجی متعارف، منفی و از نظر آماری، معنادار است که به معنی پذیرفته شدن فرضیه همگرایی شرطی در استان های ایران در دوره‌ مورد مطالعه است. ضریب برآورد شده برای متغیر مخارج سلامت و بهداشت نیروی کار در هر دو مدل، مثبت و معنادار است که مطابق با آن، اگر مخارج بهداشت و سلامت، یک واحد افزایش یابد، سطح بهره وری و کارآیی نیروی کار افزایش و متعاقباً به افزایش تولید ناخالص داخلی منجر خواهد شد. نرخ امید به زندگی با ضریب بسیار کوچک اثر معناداری بر درآمد سرانه‌ استان ها داشته است، ضریب متغیر دوربین فضایی (sdm) مخارج بهداشت و سلامت نیروی کار به صورت معناداری متفاوت از صفر است و تاثیر مثبت و معناداری بر درآمد سرانه و نرخ رشد داشته است. ضریب وقفه‌ فضایی متغیر وابسته، منفی و معنادار است که نشان دهنده‌ اثرات فضایی منفی بر درآمد سرانه‌ استان های کشور می‌باشد. تخمین فضایی مدل در کنار تخمین متعارف، اعتبار نتایج را در مدل‌های پانل که مناطق در آن حضور دارند، افزایش می‌دهد.

Spatial Analysis of Health Expenditure Effects of labor on Economic Growth in Iran (201116)

This paper aims to analyze spatial effects of the government health expenditure of labor on economic growth in 30 provinces of Iran during 201116. To this end, the Generalized Method of Moments (GMM) and the ArellanoBover/BlundellBond estimators are used. A dynamic panel data (DPD) model is also used to increase the accuracy of results. The Spatial Durbin Model (SDM) is specified in the form of a Spatial Dynamic Panel Data model (SDPD), or the Generalized Spatial Generalized Method of Moments ‎ (SGMM), and is estimated by using GeoDA and Stata softwares. The results show that the estimated coefficient of lagged per capita income is negative and statistically significant in conventional econometric model, which confirms the conditional convergence hypothesis in Iran’s provinces. The coefficients of labor and health expenditure variable are positive and significant in both models. Accordingly, if the health expenditure increases by one unit, the level of productivity of the workforce will rise and lead to an increase in gross domestic product. The life expectancy has a very small but significant effect on the per capita income of the provinces. The coefficient of the spatial coefficient of labor and health expenditure (W * health) is significantly different from zero. Thus, W * health has a positive and significant effect on per capita income and growth rates. The spatial lag coefficient of the dependent variable (rho) is negative and significant, which indicates negative spatial (proximity‎) effects on per capita income among provinces. The effect of education level of the workforce on the economic growth is positive and significant in different regions. Of variables with direct relations, the least impact devotes to the state budget and most impact belongs to health expenditure. The birth rate has no effect on the economic growth of the regions. Estimation of spatial model in addition to conventional form increases the validity of the results of panel data models