بررسی رابطه بین توسعه بخش‌های صنعتی و کشاورزی و آلودگی سرانه آب در ایران (رهیافت تودا و یاماموتو و حداقل مربعات پویا)

بررسی عوامل موثر بر انتشار آلاینده های زیست محیطی در ادبیات اقتصاد محیط زیست همواره مورد توجه اقتصاد دانان قرار گرفته و بخش عمده ای از مطالعات تجربی را در دهه های اخیر به خود اختصاص داده است. در این راستا، هدف اصلی این مطالعه، بررسی تاثیر توسعه بخش صنعتی و کشاورزی و شهرنشینی بر انتشار آلودگی سرانه آب در ایران طی سالهای 20141975 می باشد. به این منظور، برای بررسی رابطه کوتاه مدت از آزمون علیت تودا و یاماموتو و جهت تبیین ارتباط بلندمدت بین متغیرهای مدل از رهیافت حداقل مربعات پویا استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که در کوتاه مدت، یک رابطه علی یک طرفه از سوی متغیرهای ارزش افزوده بخش صنعت، مصرف انرژی به متغیر انتشار آلودگی سرانه آب برقرار بوده و در بلندمدت، متغیرهای ارزش افزوده بخش صنعت، مصرف انرژی و تراکم جمعیت شهری، تاثیر مثبت و معنی دار بر آلودگی آب دارند.

The Relationship between Agricultural and Industrial Development with Water Pollution in Iran(Toda Yamamoto and DOLS Approaches)

The investigation of the relationship between water pollution and its determinants is one of the important issues in environmental economics and has been studied empirically in recent years. Moreover, in most empirical studies the nexus between industrial and agricultural development and water pollution has not been considered. So, to address this lacuna, the main objective of this paper is to examine the effects of industrial and agricultural development on water pollution emission in the Iranian economy over the period of 1975 to 2014 in shortrun and longrun. For this purpose, the empirical econometric model has been estimated by TY and DOLS approaches for these sectors during the period of study. The results of this paper show that the EKC curve is confirmed in Iran and industrial value added and population density in urban areas have positive and significant effects on water pollution. Moreover, the value added of agricultural sector has negative and significant effect on water pollution.