اثربخشی رویکرد روان شناسی مثبت نگر بر تحمل پریشانی و احساس گرفتاری زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و ناتوان کننده سیستم ایمنی بدن شناخته شده‌است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد روان شناسی مثبت نگر بر تحمل پریشانی و احساس گرفتاری زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد.روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به بیماری ام.اس عضو انجمن ام.اس اراک در سال 1401 بودند که به روش هدفمند تعداد 30 نفر انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفری) تقسیم شدند. مداخله مثبت نگر طرح سلیگمن در طی 8 جلسه 60 دقیقه ای برگزار شد و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از پرسش نامه تحمل پریشانی هیجانی و مقیاس احساس گرفتاری جمع آوری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس با نرم افزار spss-26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: رویکرد روان شناسی مثبت نگر در گروه آزمایش برای بهبود تحمل پریشانی (0/05>p) و احساس گرفتاری (0/01>p) موثر و معنادار بوده است. همچنین ضریب اتا رویکرد روان‌شناسی مثبت نگر برای کاهش احساس گرفتاری در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس برابر با 48/7 درصد بوده است.نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن رویکرد روانشناسی مثبت‌نگر در این پژوهش پیشنهاد می‌گردد از این رویکرد در مراکز ارایه خدمات روان‌شناختی به افراد مبتلا به ام اس استفاده گردد.

the effectiveness of the positive psychology approach on the tolerance of distress and feeling trapped in women with multiple

background & aim: multiple sclerosis (ms) is a chronic disease that weakens the body’s immune system. the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of the positive psychology approach on the tolerance of distress and feeling trapped in women with multiple sclerosis.methods: the research method was semi-experimental, with a pre-test and post-test design, and with a control group. the statistical population included all ms patients who were members of the ms association of arak in 2023. 30 people were selected by a targeted method and randomly assigned in to two experimental and control groups (15 people). the positive intervention approach seligman was held during 8 sessions of 60 minutes and the control group did not receive any intervention. the data were collected from the distress tolerance scale and the feeling of distress scale and analyzed using the analysis of covariance test with spss version 26 software.results: the positive psychological approach in the experimental group has been effective and significant for improving distress tolerance (p<0.05) and the feeling of distress (p<0.01). also, the eta coefficient of the positive psychological approach to reduce the feeling of distress in women with ms was equal to 48.7%. conclusion: in this research with considering the effectiveness of the positive psychology approach, this approach is suggested to be used in the centers of providing psychological services to people with ms.