تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بر ارتقاء فعالیت فیزیکی بهورزان زن شاغل

زمینه و هدف: فعالیت جسمانی منظم خطر بیماری‌های قلبی‌-عروقی، سرطان و افسردگی را کاهش می‌دهد. انجام فعالیت بدنی منظم اولویت سبک زندگی سالم است و یکی از راه‌های تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از ابتلاء به بیماری‌های غیر واگیر می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بر ارتقاء فعالیت فیزیکی بهورزان زن شاغل در کاشمر انجام شد.روش ها: مطالعه به روش نیمه تجربی بر روی 61 بهورز زن شاغل انجام گردید. واحدها به شیوه تصادفی ساده به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص داده شدند. از پرسش نامه فعالیت فیزیکی محقق ساخته به منظور جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. مداخله چهار هفته برای گروه هدف اجرا و گروه کنترل در این فاصله مداخله‌ای دریافت نکرد. تحلیل آماری با نرم افزار spss نسخه 24 و استفاده از آزمون مجذورکای و آزمون تی مستقل انجام شد.نتایج: پس از مداخله، میانگین نمره هنجار انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده، قصد رفتاری و میزان فعالیت فیزیکی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش آماری معنی‌داری داشت (p<0/05). بین میانگین نمره نگرش قبل و بعد از مداخله در دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد (0/05< p).نتیجه گیری: مداخله آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده موجب ارتقاء رفتار فعالیت فیزیکی بهورزان زن شاغل گردید. پیشنهاد می‌شود از این نظریه در برنامه‌های آموزشی سطوح اولیه پیشگیری استفاده گردد.

The Effect of Planned Behavior Theory-Based Education on Promotion of Physical Activity in Female Workers

Background Aim: Regular physical activity reduces the risk of cardiovascular disease, cancer and depression. Regular physical activity is a priority of a healthy lifestyle and is one of the ways to strengthen the immune system and prevent noncommunicable diseases. The purpose of this study was to determine the effect of education based on the theory of planned behavior on promoting physical activity of female health workers in Kashmar.Methods: The quasiexperimental study was performed on 61 female health workers. The units were randomly assigned to the control and intervention groups. A researchermade physical activity questionnaire was used to collect the data. Four weeks of intervention for the target group and the control group did not receive any intervention. Statistical analysis was performed by SPSS software using chisquare and independent ttest.Results: After intervention, there was a significant increase in the mean of the abstract normative, perceived behavioral control, behavioral intention and physical activity in the intervention group compared to the control group (p <0.05). The mean score of attitude before and after the intervention did not increase significantly (p< 0.05).Conclusion: Educational intervention based on the theory of planned behavior promoted physical activity of employed female health workers. It is recommended to use this theory in early prevention educational programs.