عوامل مرتبط با خودمراقبتی و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

زمینه و هدف: نارسایی قلب بیماری مزمنی است که مبتلایان به آن به رفتارهای خودمراقبتی تا پایان عمر نیاز دارند. لذا شناسایی این رفتارها و تشویق بیمار جهت مشارکت و قبول مسئولیت در انجام صحیح آن ها منجر به کنترل عوارض بیماری خواهد شد. مطالعه حاضر با هدف، بررسی عوامل مرتبط با خودمراقبتی و خودکارآمدی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام گرفته است.روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی با مشارکت بیماران قلبی بستری در بیمارستان شهید مدرس شهرستان کاشمر در سال 1396 انجام شد. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه و با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی و خود مراقبتی روا و پایا انجام گردید. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه و نرم افزار spss نسخه 18و سطح اطمینان 95% انجام شد.نتایج: میانگین سنی افراد شرکت کننده 8/56±58/73 سال بود. متوسط نمره خودکارآمدی و خودمراقبتی واحدهای پژوهش به ترتیب8/24±16/35 و 8/21 ±31/11 بود. نتایج نشان داد افزایش سن و سیگاری بودن رابطه ی معکوس و میزان تحصیلات و شهری نشینی رابطه ی مستقیم با خودکارآمدی و خودمراقبتی داشتند (0/0001>p). همچنین بین خودکارآمدی و خودمراقبتی رابطه مستقیم معنی داری وجود داشت (r=0.86, p<0.0001).نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیماران در انجام رفتارهای خود مراقبتی از خود کارآمدی بالایی برخوردار نبودند و ضعیف عمل کردند، پیشنهاد می شود عوامل موثر بر خودکارآمدی و خود مراقبتی در بیماران مورد بررسی بیشتری قرار گرفته و جهت مقابله با این عوامل اقدامات لازم صورت گیرد.