اثر درمان فراتشخیصی یکپارچه بر اختلالات اضطرابی و افسردگی همایند: طرح تک موردی

زمینه و هدف: اختلالات اضطرابی و افسردگی همبودی بالایی دارند. درمان فراتشخیصی یکپارچه با تاکید بر فرآیندهای مرکزی آسیب شناسی و مورد آماج قرار دادن این فرآیندهای مشترک، می تواند در درمان همبودی بسیار موثر باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر درمان فراتشخیصی یکپارچه بر اختلالات اضطرابی و افسردگی همایند انجام شد.روش ها: پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی تک موردی از نوع طرح خط پایه چندگانه با آزمودنی های متفاوت است که طی 12 جلسه روی سه بیمار با پیگیری 6 هفته ای اجرا شد. داده ها با استفاده از روش های ترسیم دیداری، درصد بهبودی و اندازه اثر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل مصاحبه ی بالینی ساختاریافته برای اختلالات محور i ، سیاهه اضطراب بک و سیاهه افسردگی بک ویرایش دوم بود.نتایج: درمان فراتشخیصی یکپارچه به طور معنی داری موجب کاهش شدت علائم اضطراب و افسردگی در مرحله پس از درمان و پیگیری شد، به طوری که درصد بهبودی برای بیمار اول، دوم و سوم در علائم اضطراب به ترتیب 61/64، 51/42 و 52 درصد و در علائم افسردگی 47/36، 51/51 و 60 درصد به دست آمد.نتیجه گیری: پژوهش حاضر با آماج قرار دادن عوامل مشترک هیجانی به جای نشانه های اختصاصی اختلال از طریق پروتکل یکپارچه، شواهد دیگری برای رویکرد ابعادی آسیب شناسی روانی فراهم ساخت. در این پژوهش تغییرات معناداری در علائم 3 بیمار ایجاد شد و دستاوردهای درمانی در دوره ی پیگیری حفظ شد.