تاثیر تنش خشکی و شوری بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاهان پوششی phyla nodiflora l.) و (frankenia thymifolia desf.

ایران یکی از کشورهای دارای اراضی خشک می باشد. خشکی خاک از جمله عوامل تنش زای محیطی می باشد که علاوه بر کاهش قابلیت جذب آب توسط ریشه ها، گیاهان را نیز از نظر تغذیه ای و فرایند های متابولیکی دچار مشکل می نماید. در بسیاری از موارد به دلیل کمبود آب یا خشکی خاک امکان ایجاد فضای سبز با گونه های رایج امکان پذیر نمی باشد. بنابراین، معرفی گیاهان کم توقع در فضای سبز، کمک شایانی به بهینه سازی مصرف آب خواهد کرد. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو گیاه پوششی phyla nodiflora l. وfrankenia thymifolia desf. تحت تاثیر تیمارهای مختلف آبیاری و شوری جهت تعیین آستانه تحمل گیاهان مورد بررسی به تنش شوری و خشکی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوربل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 12 تیمار و 5 تکرار انجام گردید. تیمارها شامل 4 سطح شوری 0.5 (شاهد)، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر و 3 سطح آبیاری به ترتیب شامل 100% (شاهد)، 75% و 50% ظرفیت مزرعه بود. نتایج نشان داد که صفات کیفیت ظاهری، طول شاخساره، سطح برگ، وزن تر و خشک، میزان کلروفیل و فتوسنتز، تحت تاثیر تنش کم آبی و شوری کاهش یافتند. خصوصیات مورفولوژیکی مورد مطالعه در گیاهان پوششی فیلا و فرانکنیا تحت تاثیر تیمارهای مختلف مشابه هم عمل کردند. اگرچه کیفیت ظاهری هر دو گیاه پوششی در اثر تیمارهای مختلف تحت تاثیر قرار گرفته بود، اما گیاه پوششی فیلا نسبت به فرانکنیا تحمل بیش تری به تنش های شوری و کم آبی نشان داد. میزان کلروفیل و فتوسنتز با کاهش درصد آب ظرفیت مزرعه و افزایش میزان شوری، روند کاهشی داشت. بیشترین میزان کلروفیل و فتوسنتز در تیمار آبیاری 100% ظرفیت مزرعه و 0.5دسی زیمنس بر متر تنش شوری و کمترین میزان در تیمار آبیاری 50% ظرفیت مزرعه و 9 دسی زیمنس بر متر تنش شوری بود. نتایج بیانگر آن است که گیاهان پوششی فیلا و فرانکنیا تحمل چندانی در شرایط تنش شوری و خشکی شدید ندارند.