پایش و پیش‌بینی تغییرات زمانی- مکانی کاربری اراضی و رشد شهر کرمانشاه با استفاده از سنجش از دور و مدل ca-markov (مطالعه موردی کرمانشاه)

رشد شهری یک پدیده‌ی جهانی است اما در کشورهای درحال توسعه مانند ایران به دلیل فقدان برنامه‌ریزی صحیح بسیار نامظم صورت می‌گیرد که این مسئله منجر به تخریب پوشش زمین اطراف مناطق شهری شده است. از اینرو در این مطالعه با استفاده از داده‌های سنجش از دور و مدل ca-markov تغییرات پوشش زمین شهر کرمانشاه در طبقات ارتفاعی و رشد این شهر در جهات جغرافیایی در مقیاس زمانی 1987 تا 2047 بررسی و پیش‌بینی گردید. تحلیل نتایج بررسی تغییرات پوشش زمین نشان می‌دهد که نواحی شهری و کشاورزی روند افزایشی و کاربری‌های پوشش‌گیاهی و زمین‌های بایر روند کاهشی داشته است که بیشتر این تغییرات در ارتفاعات 1042 تا 1587 متری اتفاق افتاده است و این روند تغییرات تا سال‌های 2032 و 2047 ادامه خواهد یافت. همچنین بررسی تاثیر رشد شهر بر تغییرات پوشش زمین نشان می‌دهد با توجه به رشد زیاد شهر در جهات شمال و شمال شرق تخریب اراضی به نواحی شهری در این جهات بیشتر از جهات دیگر رخ خواهد داد. این روند هم در دوره بررسی (1987 تا 2017) و هم در دوره‌ی پیش‌بینی (2017 تا 2047) دیده می‌شود. بدیهی است ارائه الگوهای رشد شهری در جهات جغرافیایی برای برنامه‌های توسعه پایدار بسیار مفید بوده و برنامه ریزان می‌توانند با استفاده از آنها رشد مناطق شهری را به جهات بهینه هدایت نمایند و در نتیجه تخریب اراضی را به حداقل برسانند.

monitoring and forecasting of spatiotemporal changes in land use and the growth of kermanshah township using remote sensing and the ca-markov model

in this study, land use changes in kermanshah township in altitude classes and the city’s growth in geographical directions were investigated and predicted on a time scale of 1987-2047 using remote sensing data and a ca-markov model. the analysis of land use change results shows that urban and agricultural areas have increased, while vegetation and barren lands have decreased. most of these changes have occurred at altitudes ranging from 1042 to 1587 meters, and this process of changes will continue until 2032–2047. also, the investigation of the impact of city growth on land use changes shows that due to the large growth of the city in the north and northeast directions, land destruction will occur in urban areas in these directions more than in other areas. this trend can be seen both in the evaluation period (1987–2017) and the forecast period (2017–2047).