بررسی تاثیر اعتماد نهادی بر کیفیت زندگی شهروندان در ایران

برنامه‌ریزی به‌عنوان یک فعالیت در جهت منافع عمومی در نظر گرفته می‌شود و خیر مشترک  اصل مرکزی در نظریه برنامه‌ریزی است؛ بر این اساس عمل برنامه‌ریزی به اعتماد نیازمند است. در عین حال اثربخشی فرایندهای برنامه‌ریزی مشارکتی نیز در گرو اعتماد است. این در حالی است که برنامه‌ریزی شهری معاصر به‌دلیل ماهیت بوروکراتیک و ناتوانی در درک و کار برای شهروندان با بحران اعتماد مواجه است. بر این اساس هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر اعتماد نهادی شهروندان بر کیفیت زندگی آنان در راستای برنامه‌ریزی زیستگاه‌های انسانی پایدار و برابر است. داده‌های مورد نیاز این پژوهش از پایگاه پیمایش ارزش‌های جهانی استخراج گردید. به منظور دستیابی به هدف تحقیق از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته‌ها حاکی از این است که بین اعتماد نهادی و کیفیت زندگی شهری رابط معنادار و مثبت وجود دارد؛ با افزایش اعتماد نهادی، کیفیت زندگی شهروندان بهبود می‌یابد. اعتماد نهادی 22.9 درصد از تغییرات واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین می‌نماید. با بهبود اعتماد نهادی، امکان برنامه‌ریزی مشارکتی فراهم می‌گردد، احساس تعلق به جامعه در میان شهروندان افزایش یافته و کیفیت زندگی بهبود می‌یابد.

investigating the effect of institutional trust on the citizens’ quality of life in iran

trust is one of the foundations of legitimacy and stability of political systems and affects people’s reactions. on the other hand, life satisfaction can also increase the legitimacy of political regimes and strengthen democracy. the global ranking indicates that our country is not in a right place in terms of institutional trust. the amount of this type of trust has faced a significant decrease in ten years (2013-2023). we are also ranked 84th in terms of the global ranking of the quality of life. therefore, one of the challenges we are facing is a decrease in institutional trust and the citizens’ quality of life. thus, the purpose of the current research is to explain the relationship between institutional trust and quality of life. the data of this study was collected from the world value survey (wave 7) and data processing was done using the structural equation method. the results indicate that the research hypothesis based on the effect of institutional trust on the citizens’ quality of life is confirmed and institutional trust explains 22.9% of the variance of the quality of life variable.