موانع تحقق پارادایم حکمرانی خوب شهری در ایران

پارادایم ها حاوی نگاه خاصی به انسان، تعریف اشکال درست روابط اجتماعی و اثرگذاری بر جهان، مردم و تعیین مسیر توسعه اجتماعی جوامع و «روش دیدن» خاص جهان را میسر می سازند. حکمرانی خوب شهری به مثابه یک پارادایم سیاستی در زیست جهان امروز بروز یافته و این روش دیدن را مهیا ساخته است. با توجه به روند افزایشی جمعیت شهرنشین، جمهوری اسلامی ایران نیز برای کاربست این پارادایم با موانعی مواجه است. سوال اصلی پژوهش موانع تحقق پارادایم حکمرانی خوب شهری در ایران چیست؟. با استفاده از نظریه مبنایی از طریق مصاحبه عمیق و نمونه گیری هدفمند با 37 نفر از نخبگان مساله حکمرانی خوب شهری در ایران، مدل پارادایمی موانع تحقق پارادایم حکمرانی شهری در ایران شناسایی گردید. 280مفهوم اولیه، 102 مقوله فرعی، 21 مقوله اصلی و یک مقوله هسته بدست آمد. شرایط علی 4 مقوله اصلی، شرایط زمینه ای 4 مقوله اصلی، شرایط دخیل4 مقوله اصلی، پدیده مرکزی 1 مقوله اصلی، راهبردها 4 مقوله اصلی و  پیامدها5 مقوله اصلی استخراج گردید. موانع پارادایم حکمرانی شهری در ایران را می توان در سه مقوله نهادی، ایده و بازیگران به شرح زیر بیان نمود: نهادی: دولت مطلقه، فرهنگ سیاسی محدود، خاص گرایی، ضعف مدیریت شهری، جامعه مدنی ضعیف، دولت رانتی، کاهش درآمدهای دولت بر اثر  تحریم، دولت نفوذ ناهمگن، ساختار فرصت سیاسی، سیاست زدگی، ضعف قوانین؛ در مقوله ایده: نارسایی های هویتی، تعامل پیشینی ضعیف دولتملت، گفتمان ایدئولوژیک حاکمیت، فقدان مرجعیت شهری، حکمرانی متمرکز، نو ارزش گرایی هویتی، حاکمیت سنت بر جامعه ایرانی؛ بازیگران: بازیگران محدود، فرصت ائتلاف سازی ، شهروند بی مسئولیت.

grounded theory: obstacles to the realization of the paradigm of good urban governance in iran

paradigms contain a special view of human beings, defining the correct forms of social relations influencing the world and people, and determining the direction of social development of societies and the specific &way of seeing& the world. good urban governance has emerged as a political paradigm in the living world today and has provided this way of seeing. due to the increasing trend of urban population, the islamic republic of iran also faces obstacles to the application of this paradigm. the main question of research addresses the obstacles to the realization of the paradigm of good urban governance in iran. using grounded theory through indepth interviews with 37 elites in iran selected through purposeful sampling, a paradigm model of obstacles to the realization of good urban governance was identified. 280 basic concepts, 102 subcategories, 21 main categories and one core category were obtained. obstacles to the urban governance paradigm in iran can be expressed in three categories: institutional, idea and actors. the institutional category includes absolute government, parochical political culture, particularism, weak urban management, weak civil society, rentier state, reduction of government revenues due to sanctions, heterogeneous influence government, political opportunity structure, politicization, weak laws. the category of ideas includes identity deficiencies, weak a priori statenation interaction, ideological discourse of sovereignty, lack of urban referential, centralized governance, neovalue orientation, the rule of tradition over iranian society. the category of actors includes limited actors, coalition building opportunities, irresponsible citizen.