تحلیل و بررسی نقش نواحی پیرامونی در سازماندهی سیاسی فضایی پایدار شهرهای ایران؛ مطالعه موردی کلان شهر تهران

در آمایش سرزمین، موضوع فضا و تحلیل قانونمندی‌های حاکم بر شکل‌گیری آن، کلیدی‌ترین نقش را در برنامه‌ریزی دارد. به‌ طور کلی در مورد فضا برداشت‌ها و تعابیر مختلفی وجود دارد، اما در مجموع می‌توان گفت فضا دربرگیرنده روابط متقابل اقتصادی اجتماعی بخشی از جامعه در محیط مشخصی از سرزمین است و سازمان فضایی تبیین روابط بین انسان و فضا و فعالیت‌های انسان در فضا است. هدف این مقاله تحلیل و بررسی نقش نواحی پیرامونی در سازمان‌دهی سیاسی فضایی پایدار کلان‌شهر تهران است. سوال اصلی مقاله این است که نقش نواحی پیرامونی در سازمان‌دهی سیاسی فضایی پایدار شهرهای ایران با تاکید بر کلان‌شهر تهران چگونه است؟ فرضیه پژوهش برای پاسخگویی به سوال اصلی این است که سازمان فضایی نواحی پیرامونی کلان‌شهر تهران از نظر سیمای کلی و چگونگی پراکنش و اسکان جمعیت و توزیع استقرار و ساختار اقتصادی ‌ ‌اجتماعی و کنش‌های متقابل بین آن‌ها به دلیل ناپایداری سازمان‌دهی سیاسی فضایی پایدار کلان‌شهر تهران را با چالش مواجهه کرده است. روش انجام این مقاله توصیفی تحلیلی است که در آن سعی خواهد شد با استفاده از آمارهای رسمی و منابع علمی موجود به تحلیل موضوع پژوهش پرداخته شود. نتایج مقاله نشان می‌دهد که با شناخت روند سازمان‌یابی فضا در نواحی پیرامونی می‌توان دریافت که تحولات کلان‌شهرها به چه سمت و سویی گرایش دارد و در نتیجه در توافق با استراتژی توسعه آن شهر هست یا نه. همچنین می‌توان نتیجه گرفت که در برنامه‌ریزی فضای کلان‌شهرها، کدام روندها را باید تقویت یا تضعیف کرد یا به وجود آورد.

Analyzing the Role of Peripheral Areas in Sustainable Spatial Political Organization of Iranian Cities; A Case Study of Tehran Metropolis

There are generally different interpretations and interpretations of space, but overall it can be said that space encompasses socioeconomic interrelations of a part of society in a given environment of the land. And the spatial organization is the explanation of the relationship between man and space and human activities in space. The purpose of this article is to analyze the role of peripheral areas in the sustainable spatial political organization of Tehran metropolis. The main question is what is the role of peripheral areas in sustainable spatial political organization of Iranian cities with emphasis on Tehran metropolis? The research hypothesis to answer the main question is that Spatial Organization of Suburbs of Tehran metropolis in terms of the general picture and how the population is distributed and settled and the distribution of socialeconomic establishment and the interactions between them due to the instability of the stable spatial political organization, the metropolis of Tehran has been challenged. The method of this paper is descriptiveanalysis where will try analyze the research topic using official statistics and available scientific resources. The results of the paper show that Understanding the process of organizing space in the peripheral areas can be seen that in what direction do the metropolitan developments take place? And so it is in line with the city's development strategy. It can also be concluded which trends in metropolitan space planning need to be strengthened or weakened or created.