ظرفیت سنجی توسعه میان افزا در حوزه‌های اصلی و فضاهای ساخته شده منطقه دو اهواز

مشکلات کالبدی-فضایی، گسترش حاشیه نشینی و شکل گیری بافت‌های فرسوده وعدم تعادل‌ در زمینه‌های مختلف خدمات رسانی در سطح محلات شهری و همجواری کاربری‌های ناسازگار، حاصل گسترش بی‌رویه و کنترل نشده‌ی شهرها است و موجب افزایش هزینه‌های حمل ونقل، افزایش هزینه‌های زیربنایی و افزایش سرانه هزینه‌های خدمات رسانی در شهر می‌شود. توجه به اصول توسعه میان‌افزا در محدوده‌های دارای ظرفیت شهر، مانند‌: بافت‌های فرسوده، مخروبه، حاشیه نشین، اراضی بایر و بافت‌های ناکارآمد شهری و همچنین مناطق اولویت‌بندی شده، می‌تواند به عنوان یکی از راهبردهای اساسی برای دستیابی به رشد هوشمند شهری، جهت پیشگیری و درمان این مشکلات کمک کند. شهر اهواز به عنوان مرکز سیاسی استان، وجود صنایع مختلف برای عرضه شغل، و تنوع در عرضه‌ی انواع خدمات، از زمان جنگ تحمیلی تا کنون مکانی برای جذب جمعیت‌های مهاجر از روستاها و شهرهای اطراف بوده است. این امر موجب شکل گیری مشکلات کالبدیفضایی و گسترش ناموزون شهر و ظهور پدیده پراکنده‌رویی در شهر شده است. بیشترین محدوده‌های دارای ظرفیت برای توسعه میان‌افزا در منطقه2 واقع است. هدف مقاله حاضر شناسایی ظرفیت‌های توسعه میان‌افزا در این منطقه و اولویت بندی آن‌ها می‌باشد. در این پژوهش ابتدا توسعه میان‌افزا در سه حوزه اصلی(بافت فرسوده، زمین‌های بایر و کاربری‌های ناسازگار) در منطقه 2 شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. سپس برای ارزیابی ظرفیت های توسعه میان افزا در بافت های ساخته شده، از شاخص های دسترسی، کالبدی و اجتماعی و برای ظرفیت سنجی توسعه میان افزا در بافت‌های ساخته شده منطقه از تکنیک دیمتل و روش فازی در نرم افزار arcgisاستفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که حدود 1720 هکتار زمین‌های بایر، 114 هکتار اراضی نظامی و 1.5 هکتار اراضی مخروبه در این منطقه وجود دارند. در رابطه با بافت‌های ساخته شده، با توجه به نقشه اولویت بندی شده که در 5 دسته تقسیم بندی شده است، اولویت اول با مساحت 58 هکتار، اولویت دوم با مساحت 354 هکتار، اولویت سوم با مساحت 174 هکتار، اولویت چهارم با مساحت 115 هکتار و اولویت پنجم با مساحت 40 هکتار در رتبه های یک تا پنجم قرار گرفته‌اند. محله‌های کیان آباد، سیدخلف، امانیه، کیانپارس شرقی و کیانپارس غربی در اولویت اول و دوم قرار دارند.