تحلیلی بر توزیع فضایی خدمات ورزشی در محلات شهر اصفهان

تبیین موضوع: ورزش و تربیت بدنی به عنوان یک مقوله مهم علمی و تربیتی در توسعه قوای جسمی و روحی روانی افراد می‌باشد. میزان دسترسی به پارک‌ها و باشگاه‌های ورزشی، رابطه مستقیمی با تمایل شخص به شرکت در فعالیت‌های بدنی به اندازه توصیه شده دارد. بر این اساس این پژوهش به سنجش عدالت فضایی در توزیع مکانی خدمات ورزشی شهری در محلات شهر اصفهان پرداخته شد. روش: نوع تحقیق بر اساس هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی است. داده‌های مورد نیاز به روش کتابخانه‌ای و با مراجعه به منابع و سازمان‌های مربوطه گردآوری شد. توابع تحلیل نزدیکترین همسایگی، شاخص موران محلی، شاخص موران جهانی و تحلیل لکه‌های داغ برای تجزیه و تحلیل چگونگی الگوی توزیع فضایی خدمات ورزشی، پلیگون‌های تیسن برای بررسی مطلوبیت شعاع عملکردی این خدمات و شاخص دو متغیره موران در محیط نرم‌افزاری geoda، جهت تحلیل خودهمبستگی فضایی متغیر جمعیت شهر اصفهان در ارتباط با میزان پراکنش و مساحت خدمات ورزشی در سطح محلات شهر اصفهان به کار گرفته شدند. یافته‎ ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که الگوی پراکنش خدمات ورزشی شهری به صورت پراکنده توزیع یافته است. ارزیابی تاثیرگذاری الگوی توزیع فضایی این خدمات بر میزان مطلوبیت شعاع عملکردی بیانگر نامطلوبی مناطق و محلات پیرامون شهری از خدمات ورزشی می‌باشد. سنجش ارتباط بین توزیع خدمات ورزشی و میزان جمعیت محلات نیز ارتباط بسیار ضعیف این دو متغیر را تایید می‌کند و عدم توجه به عامل جمعیت و نیاز شهروندان در راستای توزیع خدمات ورزشی را نشان می‌دهد. نتایج: در مجموع نتایج تحقیق حاکی از نابرابری‌های اجتماعی و نبود عدالت در توزیع خدمات ورزشی در سطح محلات شهر اصفهان است.

Analysis of Justice in Distribution of Sport Services in Spatial (Case Study: Isfahan City)

Objective: Exercise as an important scientific and educational category in strengthening the physical and mental strength of individuals. Access to sports clubs is directly related to a person’s willingness to participate in physical activity. This study measures spatial justice in spatial distribution of sports services in Isfahan neighborhoods. Methods: The purpose of the study is practical and is descriptive-analytical in nature and method. The data were obtained by library method and by referring to resources and organizations. To analyze the data, the methods of analysis of the average nearest neighbor, the local Moran index, the global Moran index, the hot spot analysis, the Thiessen polygons and the two-variable Moran index were used. Results:The research findings show that the pattern of distribution of sports services is dispersed. Assessing the effectiveness of the spatial distribution pattern of these services on the utility of the radius of performance is the undesirable situation of areas and neighborhoods around the city in terms of sports services. Measuring the relationship between the distribution of sports services and the population of neighborhoods confirms the very weak relationship between these two variables, which indicates the lack of attention to the population factor and the needs of citizens in the distribution of sports services. Conclusion: The results of the research indicate social inequality and injustice in the distribution of sports services in the neighborhoods of Isfahan.