واکاوی شاخص های حکمروایی خوب شهری (مطالعۀ موردی: شهر کهنوج)

‌تبیین موضوع: نظریه حکمروایی خوب شهری نظریه جدیدی است که پیاده شدن آن زمینه توسعه پایدار را در جامعه محقق می سازد. هدف این پژوهش، واکاوی شاخص های حکمروایی خوب شهری شهر کهنوج و تلاش برای شناخت تفاوت ها و تشابه ها در نوع نگاه و ادراک ذی نفعان اصلی در موضوع حکمروایی خوب (یعنی شهروندان و مدیران و کارشناسان) از شاخص های حکمروایی در شهر کهنوج می باشد. روش: روش پژوهش از نظر  ماهیت کمی و از لحاظ هدف توصیفی تحلیلی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای شاخص های حکمروایی شهر کهنوج می باشد. روایی سوالات پرسشنامه بصورت روایی صوری توسط متخصصان و پایایی سوالات بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 0.935 محاسبه شده که نمایانگر ضریب اعتماد بالای آن است. جامعه آماری شامل شهروندان بالای 20 سال شهر کهنوج است که از 380 نفر از افراد جامعه آماری و 30 نفر از مدیران و کارشناسان شهر کهنوج به صورت تصادفی ساده نمونه برداری گردید. یافته‎ها: یافته های تحقیق گویای آن است که امتیاز کلی شاخص حکمروایی از نظر شهروندان  با میانگین (2.73) و از نظر کارشناسان برابر با میانگین  (2.86) زیر متوسط می باشد، که گویای وضعیت پایین حکمروایی شهری از نظر هر دو گروه می باشد.همچنین بررسی ها نشان دادند که از مجموع هفت شاخص اصلی حکمروایی شهری مورد بررسی در این پژوهش در 70 درصد آنها، میانگین امتیازهای شهروندان پایین تر از کارشناسان می باشد وتنها در دو شاخص مشارکت و کارایی وضعیت برعکس است.یافته ها نشان می دهد که بیشترین اختلاف نظر میان شهروندان با مدیران و کارشناسان در شاخص های شفافیت ، اجماع گرایی و مسئولیت و پاسخگویی و بیشترین وجه اشتراک میان آنها در شاخص های قانونمداری واثربخشی و کارایی می باشد. نتایج: بنابراین اصلاحات در ساختارهای اداری و اجرایی و سیاسی، کارآمد و به روز کردن قوانین و به ویژه افزایش شناخت و آگاهی شهروندان نسبت به قوانین را باید از آن جمله دانست که نتیجه نهایی این پیشنهادها می تواند به افزایش اعتماد مردم نسبت به قانون و چند و چون اجرای آن در نهادها و سازمان های مدیریت شهری منجر گردد. ن

Analysis of good urban governance indicators (Case study: Kahnuj city)

Objective: The theory of good urban governance is a new theory that makes it possible to implement sustainable development in society. The purpose of this study is to investigate the indicators of good governance in Kahnuj city and to try to identify the differences and similarities in the type of view and perception of key stakeholders in the subject of good governance (ie citizens, managers and experts) of governance indicators in Kahnuj.                                                            Methods: The research method is quantitative in nature and in terms of descriptive-analytic purpose. The data gathering tool is a researcher-made questionnaire based on Kahnuj city governance indices. Kahnuj is the year that 380 members of the statistical population and 30 managers and experts of Kahnuj city were randomly sampled. Results: The findings of the study indicate that the overall score of the governance index is lower than the average for citizens (2.73) and for experts it is below average (2.86), indicating a low status of urban governance in both groups. Also, surveys showed that out of the seven main indicators of urban governance examined in this study, 70% of them had lower average citizen ratings than experts, and the only two indicators of participation and performance status were the opposite. Findings show that the most disagreement among citizens with managers and experts is in the indicators of transparency, consensus and accountability and the most common among them in the indicators of effectiveness and efficiency.                       Conclusion: Therefore, reforms in the administrative, administrative and political structures, efficient and up-to-date laws, and in particular increased awareness of citizens about the laws, should include the end result of these proposals that can increase public confidence in the law and the Because its implementation will result in institutions and organizations of urban management.