سنجش درجه توسعه یافتگی شهرستان‌های استان کرمان از نظر شاخص‌های توسعه با استفاده از مدل saw

بسیاری از جوامع به منظور تقویت پایه‌های توسعه و رفع و تعدیل عدم تعادل ها و انبوه مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگیشان، بیش از هر زمان دیگری نیازمند برنامه ریزی و شناسایی امکانات و منابع بالفعل و بالقوه شان هستند. بدین منظور هدف کلی از این مطالعه، ارزیابی درجه توسعه یافتگی شهرستان‌های استان کرمان از لحاظ شاخص‌های رفاهی زیر بنایی و بهداشتی و فرهنگی  با استفاده از مدل saw می‌باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی می‌باشد. در این پژوهش با استفاده از 29 متغیر در سه بخش بهداشتی، رفاهی زیر بنایی و فرهنگی استفاده شده است. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه‌ای که از سالنامه ‌آماری و نتایج سرشماری90 استان کرمان استخراج شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بالاترین میزان توسعه یافتگی در هر سه بخش بهداشتی و درمانی، رفاهی و زیر بنایی و فرهنگی متعلق به شهرستان کرمان و کم توسعه یافته ترین  آن در بخش بهداشتی   درمانی متعلق به شهرستان ارزوئیه و در بخش رفاهی زیر بنایی متعلق به شهرستان فاریاب، و در بخش فرهنگی به شهرستان فهرج اختصاص دارد و همچنین در بخش بهداشت و درمان، 13/04 درصد از شهرستان های استان توسعه یافته، 73/91 درصد در حال توسعه و 13/04 درصد کمتر توسعه یافته می‌باشند و در بخش رفاهی زیر بنایی، 21/73 درصد از شهرستان‌ها توسعه یافته، 52/17 درصد درحال توسعه و 26/08 درصد دیگر کمتر توسعه یافته هستند و در بخش فرهنگی، 8/69 درصد از شهرستان‌ها توسعه یافته و 91/30 درصد درحال توسعه می‌باشند.