آسیب شناسی مراکز فرهنگی-تفریحی و مکان های گذران اوقات فراغت (مطالعۀ موردی: شهر شاهین شهر)

یکی از محورهای مهم زندگی انسان امروزی و شهرنشین، مسئلۀ اوقات فراغت و نحوۀ گذراندن آن است. فضاهای گذران اوقات فراغت از مهم ترین حوزه های عملکردی در شهرها هستند که فرد در زمان فراغت از کار، برای رهایی از تنش های زندگی شهری به آن ها پناه می برد. شاهین شهر از جمله شهرهایی است که فضاهای تفریحی و فراغتی آن، شرایط مطلوبی جهت پاسخگویی به نیازهای شهروندان ندارد؛ بنابراین، هدف از این پژوهش وضعیت سنجی و آسیب شناسی مراکز فرهنگی تفریحی و مکان های گذران اوقات فراغت است که توسط شهرداری جهت پاسخگویی به نیازهای فرهنگی و فراغتی شهروندان ایجاد شده است. رویکرد حاکم بر پژوهش، توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. جمع آوری داده ها به صورت پیمایشی (میدانی) و بخشی از آن نیز اسنادی می باشد. جامعۀ آماری پژوهش، شهروندان ساکن در شهر شاهین شهر می باشند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر و مقدارآلفای کرونباخ برای پایایی پرسشنامه 0.86 محاسبه گردید. از طریق تجزیه و تحلیل پرسشنامه در نرم افزار spss رابطۀ میان میزان رضایت شهروندان از هر یک از اماکن   فرهنگی تفریحی و ویژگی های جمعیت شناسی آن ها از طریق آزمون های اسپیرمن و پیرسون مشخص گردید. همچنین این مکان ها از نظر میزان پاسخگویی به نیازهای فراغتی شهروندان، بررسی شدند که نتایج آن نشان داد مکان های فرهنگی تفریحی بانوان با کسب رتبۀ 6 در آزمون فریدمن از نظر پاسخگویی به نیازهای فراغتی شهروندان با مشکلات و کمبودهای بیشتری مواجه است. همچنین وضعیت مکان های فرهنگی تفریحی بانوان با میانگین 2.890 (آمارۀ t برابر با 3.051-و سطح معناداری 0.002) پائین تر از حد انتظار جامعه است.