بررسی و اولویت بندی ویژگی های محیطی تاثیرگذار بر انتخاب محلّ سکونت (مطالعۀ موردی: شهر کهنوج)

انتخاب مسکن، موضوع مهمّی برای خانواده‌ها محسوب می‌شود؛ زیرا دارایی و نیز کیفیت زندگی خانواده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در میان عواملی که در انتخاب مسکن نقش دارند، ویژگی های محیطی از اهمیّت خاصی برخوردار است. با شناخت ارزش های محیطی موثر در انتخاب محل سکونت، می توان به شناخت جامعی از محیط های مسکونی قابل قبول برای خانواده ها رسید تا با توجه به آن، کیفیت محیط های مسکونی و به تبع آن، کیفیت زندگی خانواده ها را افزایش داد؛ بنابراین با توجه به اهمیّت موضوع، این تحقیق در پی بررسی و   اولویت بندی ویژگی های محیطی تاثیرگذار بر انتخاب محل سکونت در شهر کهنوج است. روش تحقیق حاضر، توصیفی تحلیلی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است و 10 نفر از مشاوران املاک شهر کهنوج با استفاده از روش نمونه‌گیری گلولۀ برفی انتخاب شدند. از مدل دیمتل فازی برای وزن دهی، رتبه بندی و تحلیل شاخص ها استفاده شده است. نتایج نشان داد که شاخص فاصله از محل کار و تحصیل با داشتن بیش ترین وزن، بیش ترین اهمیّت را برای خانوارها جهت انتخاب محل سکونت دارد و شاخص سیل خیزی و شوره زار بودن زمین، با کم ترین وزن، کم ترین اهمیّت را برای انتخاب محل سکونت دارا می باشد.