ابعاد کیفیت زندگی ساکنان سکونتگاه های خودروی شهری (مطالعۀ موردی: محلۀ اسلام آباد کلانشهر تهران)

کیفیت زندگی مفهومی است که برای ترسیم توسعه رفاه جامعه بکار می رود و ارتقاء کیفیت زندگی یکی از مهم‌ترین اهداف حکومت ها و دولت های مختلف در سطح دنیا محسوب می شود. بنابراین هدف اصلی این تحقیق بررسی ابعاد مختلف کیفیت زندگی در محدوده سکونتگاه غیررسمی محله اسلام‌آباد تهران می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی و همبستگی مبتنی بر داده های اولیه می باشد که جمع‌آوری اطلاعات اولیه، به ‌صورت اسنادی و پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه انجام‌گرفته است. داده های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزارهای spss و smart pls مورد پردازش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که کیفیت زندگی بر اساس نتایج آزمون t در سکونتگاه غیررسمی اسلام‌آباد تهران با میانگین 2.33 در طیف لیکرت در سطح پایینی قرار دارد. همچنین بر اساس نتایج حاصل از مدل سازی مسیر pls و آزمون رگرسیون چند متغیره، عوامل و شاخص های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و خدمات و دسترسی به ترتیب دارای تاثیر بیشتر و شاخص امنیت دارای تاثیر کمتری بر میزان رضایتمندی از زندگی در سکونتگاه غیررسمی اسلام‌آباد می باشند که با برنامه ریزی در راستای ارتقاء و ساماندهی این مولفه ها می توان سطح رضایت مندی از زندگی در این محدوده را بالا برد.