خوشه‌ بندی ظرفیت و پتانسیل توسعه روستاهای شهرستان ملکشاهی بر اساس شاخص های اجتماعی اقتصادی

دغدغه توسعه روستایی و توانمندی اجتماعات روستایی یکی از مسائل مهم جوامع توسعه نیافته در جهان امروز است. پیش از این تصور بر این بود که می‌توان این اجتماعات را با برخی مداخلات و با تهیه طرح‌های جامع و به صورت دستوری از فقر و عقب‌ماندگی نجات داده و معیشت پایداری برای ساکنان روستایی فراهم کرد؛ ولی امروز مشخص شده است که توان و ظرفیت درونی اجتماعات روستایی بیش از هر چیز دیگر در امکان تحقق توسعه و ایجاد معیشت پایدار دخیل است. این مقاله می‌کوشد ظرفیت و پتانسیل توسعه روستاهای شهرستان ملکشاهی را بر اساس شاخص‌های اجتماعی اقتصادی طبقه‌بندی نماید. روش تحقیق پیمایش و جامعه آماری خانوارهای روستاهای شهرستان ملکشاهی است. حجم نمونه 580 نمونه است که با فرمول کوکران تعیین شده است. روش نمونه‌گیری، نمونه‌گیری مطبق و انتخاب نمونه‌ها به صورت تصادفی است. یافته‌ها نشان داد که روستاهای شهرستان ملکشاهی در شاخص‌های اجتماعی مانند انسجام، مشارکت، اعتماد و مهارت و آموزش وضعیت به مراتب بهتری در مقایسه با شاخص‌های اقتصادی مانند اشتغال، دسترسی به اعتبارات، درآمد و ساختارهای نهادی دارند. نتایج نشان داد که برای اجرای برنامه توان افزایی و تامین معیشت پایدار، در کنار بهره‌مندی از سرمایه اجتماعی و انسانی محلی باید نسبت به رفع موانع دسترسی به اعتبارات مالی و به چرخه انداختن سرمایه‌های کوچک و مازاد جوامع روستایی بهره برد.

clustering the capacity and development potential of malekshahi villages based on socio-economic indicators

the focus on rural development and the empowerment of rural communities is a crucial issue forunderdeveloped societies. in the past, it was believed that these communities could overcome poverty andbackwardness through interventions and comprehensive plans that provide sustainable livelihoods. however, itis now clear that the internal power and capacity of rural communities play a vital role in achieving developmentand creating sustainable livelihoods. this article aims to classify the ability and development potential ofvillages in malekshahi city based on socio-economic indicators. the research method employed in this study is asurvey, targeting households in the malekshahi villages. the sample size consists of 580 samples, determinedusing cochran's formula. the sampling method employed is matched sampling, with samples selected randomly.data collection took place in 2020. the findings of the study indicate that the villages in malekshahi exhibitstronger social indicators, such as cohesion, participation, trust, skills, and education, compared to economicindicators, such as employment, access to credit, income, and institutional structures. therefore, it isrecommended to implement an empowerment program that focuses on providing sustainable livelihoods. thisprogram should leverage the local social and human capital while addressing barriers to accessing financialcredit and facilitating the circulation of small funds within rural communities. by doing so, rural communitiescan enhance their economic indicators and create a more sustainable and prosperous environment.