تحلیل نقش آمایش عناصر فضایی در تاب‌آوری اقتصاد روستایی مطالعه موردی: دهستان چشمه‌سرا (شهرستان شوط)

اتخاذ استراتژی‌های کارآمد پایدارسازی برای جنبه‌های مختلف تولید، توزیع و مصرف رسالت اصلی متولیان امور توسعه روستایی است. هدف این تحقیق مطالعه میزان تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری روستاهای دهستان چشمه‌سرا ازنظر تولید، توزیع و مصرف در بخش‌های مختلف اقتصادی و تبیین نقش سازمان فضایی عناصر در تاب‌آوری آن است. روش تحقیق حاضر اکتشافی و از نوع توصیفیتحلیلی است. روش جمع‌آوری اطلاعات به‌صورت اسنادی و میدانی بوده است. روش نمونه‌گیری نیز به‌صورت ساده تصادفی و حجم نمونه(320 نفر) با استفاده از روش آماری کوکران انجام‌شده است. روش تجزیه‌ و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش‌های آماری در محیط spss و gis انجام شد. نتایج رگرسیون فضایی حاکی از ارتباط بین تاب‌آوری و عناصر سازمان فضایی دارد. ارتباط تاب‌آوری با لکه‌ها و شبکه‌ها بالاست. روستاهایی که اراضی مناسب‌تری داشتند، تاب‌آوری بالاتری را نیز تجربه کردند و تنها تعداد معدودی از روستاها چنین حالتی نداشتند و کمترین ارتباط نیز مربوط به سازمان فضایی جمعیت با تاب‌آوری است. در مورد شبکه‌ها وضعیت نوسان زیادی داشته است. به‌طوری‌که روستاهای علی‌کندی و ایل‌بلاغی که بالاترین وزن را در شبکه‌های ارتباطی داشتند دارای تاب‌آوری پایینی می باشند. به همین دلیل ضریب محلی آن از 0.3 تا0.7 در نوسان بوده است. به‌طورکلی نتایج نشان از ارتباط معنی‌دار بین عناصر سازمان فضایی و با تاب‌آوری است. ضرایب محلی تخمین زده‌شده برای آن‌ها 0.85است که نشان از ارتباط بالای تمام روستاهاست. تقویت کیفیت شبکه های ارتباطی، ایجاد مشاغل کوچک روستایی و خانگی شامل، تولید عرقیات، خشکبار، خشک کردن میوه سبزی، تولید لبنیات که باعث نگهداشت جمعیت روستایی شود، می توان تاب آوری روستاها را افزایش دهد.

Analysis of the Role of Space Elements in Resilience of Rural economy Case study: Cheshmeh-Sara District (Shot City)

The main responsibility of those in charge of rural development is adoption of proper strategies for effective sustainable management of the various aspects of production, distribution and consumption. The aim of this study is to study resilience and flexibility of villages in terms of production, distribution and consumption in different economic sectors and also explain the role of spatial organization of elements in resilience in the CheshmehSara district. The research method is descriptiveanalytic. The method of collecting information is library search in documents and field study. Random sampling method was applied and the sample size was chosen to be 320 people according to Cochran’s statistical method. The data was analyzed using GIS and the SPSS software package. Spatial regression results indicate the relationship between resilience and elements of the spatial organization. The villages have more suitable lands that experienced a higher resilience, but only a few villages did not have such a situation. The least associated was the resilience of the spatial organization of the population. There has been a lot of volatility in the networks. Although Alikandi and AlBalagh villages have the highest weight in communication networks but they have a low resilience. To this cause, its local coefficient ranged from 0.3 to 0.7. In general, the results indicate that the elements of spatial organization are resilient. The estimated local coefficient for them is 0.85, which indicates the high correlation of the entire village. Improving the quality of communication networks, creating small rural and domestic businesses, including the production of sweat, nuts, vegetable drying, dairy production that maintain the rural population, can increase rural resilience.