آینده‌پژوهی توانمندسازی روان‌شناختی روستاییان در تغییر الگوی معیشت (مطالعه موردی: منطقه سیستان)

یکی از رویکردهای رسیدن به توانمندسازی روانشناختی روستاییان توجه به روحیات و انگیزه های آنها می باشد که به افراد این امکان را می دهد تا با نگاه آینده پژوهی سرشار از رویدادها، روندها، تصویرها و اقدام ها، خواسته فعلی خود را بر اساس نیازهای آتی سنجیده و در جهت تغییر الگوی معیشت اقدام کنند. در این راستا هدف پژوهش حاضر، آینده پژوهی توانمندسازی روان شناختی روستاییان در تغییر الگوی معیشت آن ها می باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه خانوارهای روستایی منطقه سیستان که براساس آمار سال 1395 برابر با 60075 خانوار در 796 نقطه روستایی می باشد. ابتدا بر اساس فرمول شارپ 40 روستا انتخاب شده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در سطح 95 درصد برابر 321 خانوار تعیین گردید که برای تکمیل پرسشنامه به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های پیرسون، رگرسیون همزمان و گام به گام در نرم افزار مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل های فضایی و ترسیم نقشه ها نیز از نرم‌افزار استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین توانمندسازی روان شناختی روستاییان و تغییر الگوی معیشت آن ها وجود دارد به‌طوری‌که پیشران روان شناختی با شدت متوسط و واریانس 4/45 درصد در تغییر الگوی معیشت روستاییان موثر است.