از خطاها تا چیرگی: بررسی تاثیرات همدرس ‌تصحیحی بر مهارت‌ های نوشتاری زبان دوم

برقراری ارتباط موثر در دنیای امروز، چه مجازی و چه غیرمجازی، مستلزم داشتن چیرگی بر مهارت‌ های نوشتاری است. گسترش چنین مهارت‌هایی نیازمند آموزش مداوم و بازخورد سازنده است. پژوهش‌های بسیاری تاثیر بازخورد مدرس بر زبان‌آموزان را بررسی کرده است. تاکنون، اثربخشی تکنیک همدرس‌تصحیحی، به‌عنوان شکلی از بازخورد اصلاحی، بر کاهش خطاهای نوشتاری فارسی‌آموزان غیرایرانی به‌طور گسترده بررسی نشده است. برای رفع این کاستی، پژوهش حاضر اثربخشی این تکنیک را بر مهارت‌های نوشتاری 47 فارسی‌آموز مرد و زن از ملیت‌های مختلف بررسی کرده است. شرکت‌کنندگان با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند غیرتصادفی انتخاب و به دو گروه شامل چهار کلاس جداگانه تقسیم شدند. پیش از اجرای تکنیک همدرس‌تصحیحی، برای هر دو گروه یک پیش‌آزمون اجرا شد. در گروه آزمایش، شش جلسۀ تکنیک همدرس‌تصحیحی اجرا شد و پس از آن، پس‌آزمون انجام گرفت. با واکاوی خطاهای نوشتاری شرکت‌کنندگان مشاهده شد که علی‌رغم برخی محدودیت‌ها، تکنیک همدرس‌تصحیحی در تقویت مهارت نوشتاری فارسی‌آموزان غیرایرانی گروه آزمایش تاثیر مثبت داشته و خطاهای نوشتاری آنها را کاهش داده است. علاوه‌براین، یافته‌های پژوهش حاضر نشان دادند که همدرس‌تصحیحی بر عملکرد نوشتاری فارسی‌آموزان غیرهم‌زبان و نیز زبان‌آموزان قوی ‌تر تاثیر بیشتری دارد.

from errors to mastery: investigating the effects of peer correction on second language writing skills

effective written communication is a crucial skill in both virtual and non-virtual contexts. developing proficient writing skills requires consistent training and constructive feedback. while previous research has examined the impact of teacher feedback on language learners, the efficacy of peer correction technique, a form of corrective feedback, on reducing writing errors among non-iranian persian learners has not been extensively studied. to address this research gap, this study investigates the effectiveness of peer correction techniques on the persian writing skills of 47 male and female persian learners from diverse nationalities. non-random purposeful sampling was used to select participants, who were then divided into two groups, each consisting of four separate classes. prior to implementing the peer correction technique, both groups completed a pre-test. the experimental group underwent six sessions of peer feedback technique implementation, after which a post-test was conducted. analysis of the participants’ writing errors showed that despite some limitations, the peer correction technique had a positive effect on enhancing the persian writing skills of the non-iranian learners in the experimental group, leading to a reduction in their writing errors. the findings suggest that peer correction techniques can be an effective means of improving writing skills among non-iranian persian learners. this study contributes to the existing literature by highlighting the potential benefits of peer correction techniques and informing pedagogical approaches aimed at enhancing writing skills among non-iranian persian learners. furthermore, the study’s results suggest that peer correction provided in a classroom setting can positively impact the writing proficiency of both foreign learners with different native languages and more proficient language learners in the experimental group.