بازنمایی شیوۀ آموزش حروف اضافه در مجموعۀ آموزش فارسی به فارسی

حروف اضافه نقش بسزایی در معنای جملات فارسی دارند و این بحث، در آموزش/ فراگیری این زبان، یکی از دشوارترین نکات است. در زبان‌آموزی زبان دوم، این حروف در آخرین رده از مقوله‌هایی هستند که زبان‌آموزان آنها را فرامی‌گیرند. ازاین‌رو، ضرورت دارد تا کتاب‌های آموزش زبان فارسی اهتمام ویژه‌ای به آموزش این حروف داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی مجموعۀ آموزش فارسی به فارسی از منظر آموزش این حروف است تا شیوه‌های آموزش، تعداد حروف اضافۀ آموزش‌داده‌شده و بسامد رخداد آنها را بررسی کند. دلیل انتخاب این مجموعه پرکاربردبودن و دامنۀ وسیع استفاده‌کنندگان از آن است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که روش آموزش حروف اضافه سنتی، آموزشی و در برخی موارد استقرایی/ ضمنی است و ‌باید زبان‌آموزان، از طریق مثال‌های ارائه‌شده یا خواندن متون و به طریق اکتشافی، آنها را فراگیرند. از میان 89 حرف‌اضافه ساده و مرکب/ گروهی به‌کاررفته، بیشترین بسامد رخداد ازآنِ حروف «به»، «را»، «در»، «از»، «با» و «برایِ» است. استفاده از تصاویر مناسب برای آموزش، عدم استفاده از زبان واسطه، استفاده از فن تقویت درون‌داد و اشاره به باهم‌آیی برخی افعال با حروف اضافۀ خاص از نقاط قوت این مجموعه به شمار می‌رود و عدم اشاره به گونۀ گفتاری حروف اضافه، استفادۀ صِرف از روش استقرایی و پاورقی‌های آشفته و بی‌نظم از نقاط ضعف این مجموعه است. نتایج پژوهش حاضر می‌تواند مورد استفادۀ مولفان چنین کتاب‌هایی قرار گیرد.

representation of the method of teaching prepositions in the persian-to-persian teaching series

prepositions play an important role in the meaning of persian sentences and in teaching/ learning this language, one of the most difficult points is the discussion of prepositions. in second language learning, these letters are in the last category of categories that language learners learn. therefore, it is necessary for persian language textbooks to pay special attention to teaching these letters. the purpose of this study is to study the persian-to-persian teaching set from the perspective of teaching these letters in order to study the teaching methods, the number of additional letters taught and the frequency of their occurrence. the reason for choosing this collection is its versatility and wide range of users. the results of the research indicate that the teaching method of these letters is traditional, educational and in some cases inductive/ implicit and the learners should learn them through the examples provided or reading the texts and through exploratory. of the 89 simple and compound/ group suffixes used, the most frequent occurrence of those letters is ’to, to, in, from, with and for.’ using appropriate images for teaching, not using intermediate language, using input reinforcement technique, pointing out the consonance of some verbs with special prepositions of strengths and not referring to the pronunciation of prepositions, using only inductive and footnote methods- disorders are one of the weaknesses of this collection. the results of the present study can be used by the authors of such books.