|
|
|
|
رده شناسی نظام حالت اسم در زبان عربی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مفیدی روح الله
|
|
منبع
|
علم زبان - 1398 - دوره : 6 - شماره : 10 - صفحه:7 -41
|
|
چکیده
|
بحث «اِعراب اسم» در نظریه های زبان شناسی تحت عنوان «حالت اسم» مطرح شده و انواع الگوهای حالت‌نمایی و نشانه های آن در زبان های مختلف جهان معرفی شده‌است. مقالۀ حاضر با هدف بررسی این الگوهای منظم (و نظام دستوریِ حاکم بر آن ها) در عربی قدیم و فصیح از منظر دسته بندی ها و اصطلاحات زبان شناسی با تکیه بر رویکرد رده شناسی زبان تدوین گردیده‌است. با تکیه بر ملاک های ساختاری و صوری (مبتنی بر صورت نهایی کلمه) دو الگوی کلی را می توان در حالت نمایی اسم در عربی تشخیص داد: 1) اسم های فاقد پسوندِ شمار (اسم های مفرد و جمع مکسر) که یک نظام سه عضوی حالت را تشکیل می دهند (حالت فاعلی، مفعولی و مضاف الیهی)؛ و 2) اسم های دارای پسوندِ شمار (اسم های مثنی، جمع مذکر سالم و جمع مونث) که از یک نظام دوعضوی تبعیت می کنند (حالت فاعلی و غیرفاعلی). پژوهش حاضر کوشیده است در هر بخش، رفتارهای غالب و نیز استثنائات را با نگاهی نظریه بنیاد توضیح دهد و در مواردی ضمن طرح انتقاداتی از صرف ونحو عربی، سوالاتی را برای پژوهش های آتی مطرح کند.
|
|
کلیدواژه
|
اسم، اِعراب، حالت، رده‌شناسی، عربی
|
|
آدرس
|
دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره), ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mofidi@hum.ikiu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Typology of Case System of Nouns in Arabic
|
|
|
|
|
Authors
|
Mofidi Ruhollah
|
|
Abstract
|
The issue of noun’s I’rāb has been discussed as case in linguistic theories, and its different patterns and markers have been investigated in the languages of the world. The present study aimed at investigating the systematic patterns of casemarking and their grammatical behavior in Classical and Standard Arabic based on linguistic theories within a typological perspective. Relying on structural and formal criteria (considering the final form of the words), two general patterns in Arabic casemarking are distinguished: a) nouns lacking a number suffix (i.e. single nouns and brokenplurals) make a threeway distinction of case (nominative vs. accusative vs. genitive); and b) nouns having a number suffix (i.e. duals, masculine soundplurals, and feminine plurals) make a twoway distinction (nominative vs. oblique). The present study seeks to show dominant as well as exceptional patterns in a theoryoriented approach, and at some points, criticizes the Arabic traditional grammars for their analyses, presenting some questions for further analysis in future.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|