تحلیلی بر عامل روانشناختی ترس از فناوری و دانش رایانه‌ای در مدرسان آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان

با جهانی‏شدن ابزارهای فناوری و پیشرفت سریع فناوری اطلاعات، به کارگیری رایانه و سایر ابزارهای فناوری در تدریس، امری ضروری گردیده است و به تبع آن معلمان و مدرسان در حیطه آموزش زبان نیز باید از این ابزارها به منظور افزایش تاثیر تدریس استفاده نمایند. نتایج پژوهش ها نشان می دهد اگرچه اکثر معلمان و مدرسان تمایل دارند تا از این ابزارها در تدریس مهارت های زبانی استفاده کنند، اما به علت وجود ترس از به کارگیری ابزارهای فناوری در کلاس درس از این امر امتناع می ورزند. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل رابطه احتمالی میان ترس از فناوری و دانش رایانه ای مدرسان آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان بوده است. در راستای هدف این پژوهش، 40 مدرس زبان فارسی از دو مرکز آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آنها به سه پرسشنامه اطلاعات شخصی، سنجش میزان دانش رایانه ای سون و راب و کریسمیاضی (2011) و اضطراب رایانه‌ای روزن و ویل (1988) پاسخ دادند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که رابطه معنادار (در سطح 05/0) و منفی بین دو متغیر دانش رایانه‌ای و ترس از فناوری برقرار است. در واقع، مدرسانی که میزان دانش رایانه‌ای بالایی دارند، ترس از فناوری کمتری دارند. نتایج تحقیق حاضر راهکارهایی را جهت تربیت مدرس زبان فارسی به برنامه ریزان آموزشی ارائه نموده و در مورد فرایند کارآمدتر تدریس زبان فارسی با توجه به نیاز‌های جدید در به کارگیری فناوری در آموزش، پیشنهادهایی ازجمله گنجاندن دوره های آموزشی به کارگیری ابزارهای فناوری در دوره های ضمن خدمت معلمان مطرح نموده است.

An investigation of the Psychological Factor of Technophobia and Computer Literacy in Instructors of Persian to Non-native Learners

With the globalization of Technology and the rapid development of the information technology, using computers and other technological tools in teaching is of utmost significance. Following this line of approach, teachers and instructors in the field of teaching language should also use these tools to enhance effective teaching. The finding of research studies indicate that although most teachers and instructors are willing to utilize these tools in teaching language skills, they refuse to do it due to their fear/phobia towards the use of technology tools in their classrooms. Therefore, the thrust of the present paper had been to investigate the ‘how’ of the probable relationship between the technophobia and computer literacy variables in the instructors of Persian/Farsi to nonnative learners. To this end, 40 instructors of the two centers of teaching Persian to nonPersian speakers were randomly selected using the convenience sampling technique. They were then asked to respond to three questionnaires of demographic information, assessment of the level of Computer Literacy developed by Son, Robb, Charismiadji (2011) and Computer Anxiety by Rosen and Weil (1995). The findings showed a significant (at 0.05 probability level) and negative relationship between the two variables i.e. the fear of technology or technophobia and computer literacy. In other words, teachers with more computer literacy, had less fear of technology (Technophobia). That is, those language instructors/teachers who had more fear of technology or were more technophobic, had lower levels of computer literacy. The results of the present study provided the educational planners/stakeholders with some strategies for educating teachers/instructors of Persian and posed some suggestions for a more efficient process of teaching Persian language based on the new needs of the use of technology in education.