عناصر درون بند موصولی توصیفی: ضمیر ابقائی یا عملگر تهی

در زبان فارسی بند موصولی هسته‏برونی است، به طوری که بند موصولی همیشه بعد از هسته ‌اسمی قرار می گیرد. بند موصولی خود شامل گروه اسمی هم مرجع یا برابر با هسته اسمی است. هسته ‌اسمی موصولی می تواند جاندار یا بی جان و انتزاعی باشد. در این پژوهش سعی بر آن است تا به کمک داده‌های زبان فارسی نشان دهیم بند موصولی به هسته ‌اسمی افزوده می شود و به ‌جای داشتن عملگر، یک بازنمایی/ کپی از هسته ‌اسمی در درون بند وجود دارد که در جایگاه موضوع در پایه اشتقاق می یابد و گاهی به دلیل بازیافتنی بودن حذف می شود، یعنی محتوایش از طریق هسته ‌اسمی بیرونی بازیافتنی است. بنابراین، هسته‌ اسمی و بازنمایی آن درون بند بخشی از زنجیره حرکتی نیستند. بین هسته ‌اسمی در ساخت موصولی و مقوله تهی/ ضمیر در بند موصولی ارتباط وجود دارد و آنها با هم هم نمایه اند، یعنی مشخصه های مربوط به هسته ‌اسمی (مقوله، شخص، شمار، حالت) در هسته تهی/ ضمیر وجود دارد.

Elements in the Restrictive Relative Clause: Resumptive Pronoun or Null Operator

ersian relative clause is a postnominal subordinate clause; that is, Persian relative construction which can be followed by a demonstrative has ‘Det N RC’ word order. The configuration of relative structure follows the base generated analysis: head noun base generated in the Spec, DP which is coindexed with pronoun inside the relative clause. In the present study, it is proposed that a base generation analysis of the head noun and its optional determiner in the Spec of the complex DP accounts more adequately for Persian data than raising analysis. Unlike English relative construction which uses the null operator, Persian relative construction allows a gap and an optional clitic pronoun to represent the head noun within the relative clause. The study sought to provide evidence supporting the above mentioned analysis. It was found that the relative element which occupies the relative gap is the pronoun clitic agreeing ɸfeatures with that of relative head noun