پوچ‌واژه بی‌آوا در زبان فارسی

پر شدن جایگاه فاعل به سبب نیازِ بند به پر شدن این جایگاه، چه به صورت بی‌آوا و چه به صورت آشکار، در زبان‌های ضمیرانداز و غیرضمیرانداز از جمله مواردی است که بررسی دقیق آن لازم است. این پژوهش می‌کوشد تا ضمن بررسی پوچ‌واژه بی‌آوا در زبان فارسی به عنوان زبانی ضمیرانداز بنا بر ادّعای ریتزی (1982م.) مبنی بر اینکه در چنین زبانی پوچ‌واژه بی‌آوا وجود دارد، نشان دهد که این سازه پیچیدگی‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارد. در این پژوهش، ویژگی‌های رفتاری این مقوله بی‌آوا به چند دسته تقسیم شده‌است و ضمن تایید نظر برخی از زبان‌شناسان در باب پوچ‌واژه بی‌آوا در زبان فارسی، نشان می‌دهد که جایگزینی پوچ‌واژه آشکار به جای پوچ‌واژه بی‌آوا، برخلاف ضمیر محذوف و ضمیر آشکار، امری نسبی است. همچنین، با ارجاع به پیکره زبانی نشان داده شده‌ که تقریباً در هیچ موردی پوچ‌واژه آشکار در پیکره، جایگزین پوچ‌واژه بی‌آوا نشده‌است. این در حالی است که‌ شمّ زبانی گویشور، امکان جایگزینی را امری مسلم و قابل انتظار می‌داند. افزون بر این، پژوهش حاضر با استناد به این واقعیت، تفاوت تحقق زبانی در توانش زبانی و بافت موقعیت را مورد نظر قرارداده‌است و ادعا کرده که توصیف واقعی از زبان توصیفی خواهد بود که زبان ذهنی گویشور با زبان موجود در پیکره همخوانی داشته باشد؛ به عبارتی روشن‌تر، هر دو روی سکه، نقش و صورت، با هم دیده شود.

Expletive "Pro" in Persian Language

Observing Extended Projection Principle (EPP), a DP should be generated or moved to Spec of TP with or without Phonological form. As stated by Rizzy (1982), a pro drop language can have expletive or nonexpletive pro. The study has indicated that expletive pro, hereafter “pro puč” (a Persian expression means empty), is more sophisticated than it seems in Persian linguistic words. The study has classified pro puč into five categories. The present corpusbased study has showed that expletive pro and its real pronoun cannot be used interchangeably in any of the contexts.  Having searched pro puč in a qualified corpus, at least one case has been found in which expletive pro has been substituted with its nonexpletive counterpart. Consequently, it has been argued that both form and function should be considered in language study, particularly in syntax.