بررسی هم‌معنایی گزاره‌ای، توصیفی و نسبی میان فعل‌های ساده فارسی و متناظرهای معناییِ مرکّب آنها

پژوهش حاضر تحقیقی معنی‌شناختی است که به منظور بررسیِ معناییِ فعل‌های ساده زبان فارسی و متناظرهای مرکبِ معنایی آنها صورت گرفته است. در این بررسی، نخست، نگارنده طرز تلقی خود از فعل ساده و مرکب را  ارائه می‌کند و پس از آن، به انواع تناظر میان فعل‌های ساده و مرکب می‌پردازد. در ادامه، پس از بحثی مختصر درباره هم‌معنایی و سه نوع از آن که در این پژوهش مبنای تحلیل‌ها قرار می‌گیرند، یعنی هم‌معنایی گزاره‌ای، هم‌معنایی توصیفی و هم‌معنایی نسبی، نگارنده می‌کوشد به صورت مستدل و با ارائه مثال مشخص کند که از انواع سه‌گانه هم‌معنایی، کدام نوع یا انواع میان فعل‌های ساده زبان فارسی و متناظرهای معناییِ مرکب آنها برقرار است. پیکره مورد بررسی برای دستیابی به این هدف شامل گروهی از فعل‌های ساده فارسی و دارای متناظرهای معناییِ مرکب است که از فرهنگ هشت‌جلدی سخن برگرفته‌شده‌اند. با بررسی این پیکره که در انتها، در بخش پیوست، آمده است، مشخص می‌شود که هم‌معنایی نسبی میان فعل‌های مذکور به چشم نمی‌خورد، اما هم‌معنایی گزاره‌ای و توصیفی میان آنها برقرار است. نتایج پژوهش حاضر می‌تواند برای آموزش بهینه معنی‌شناسی و آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان مفید باشد.

A Review on Propositional, Descriptive and Partial Synonymy between Persian Simple Verbs and Their Corresponding Compound Verbs

The present research is a semantic review which has been conducted with the aim of semantically reviewing Persiansimple verbs and their corresponding compound ones in order to find out which of the synonymies which form the foundation of this research, namely, propositional, descriptive and partial, exist between these verbs. In this review, the author’s treatment of simple and compound verbs is explained, and, afterwards, different types of correspondence between simple and compound verbs is introduced. After a brief discussion about synonymy and its three types, the author will attempt to define, by reasoning and using examples, which of the three types of synonymy exist between Persiansimple and compound verbs. In order to achieve this aim, simple verbs with compound correspondents, which comprise the main body of the review, are chosen from the eightvolume Sokhan Dictionary. By reviewing these verbs, all of which have been provided in the appendix, it has been determined that partial synonymy cannot be found between the abovementioned verbs but propositional and descriptive synonymy exists between them. The results of the present research can be beneficial for optimized instruction regarding semantics and teaching Persianto non Persianspeakers.