نحو کودک؛ نحو تمام‌عیار شواهدی از روند فراگیری بخش مقوله ای و ساخت اطلاع زبان فارسی

درباره ماهیت دستور جهانشمول در بدو تولّد، دو دیدگاه کلی مطرح است که به دیدگاه واژگان گرا و دیدگاه درخت کامل معروف اند. طرفداران دیدگاه واژگان گرا، دستور جهانشمول را ناقص و بلوغ را عامل اصلی تکوین آن می دانند. اما پیروان دیدگاه درخت کامل، بر کامل بودن درخت زبانی کودک از بدو تولّد تاکید نموده و تعامل و درونداد را عامل فعلیت و توسعه آن فرض می کنند. فرض قطعی هر دو دیدگاه این است که در فرایند رشد زبان، کودک مقوله های واژگانی را زودتر از مقوله های نقشی فرا می گیرد. پیامد طرح این ایده مشترک، اعتقاد به عدم بازنماییِ گره های نقشی مثل زمان/ تصریف، متمم نما ، مبتدا و کانون در نحو اولیه کودک است. پژوهش حاضر، با بررسی طولی روند فارسی آموزی یک کودک فارسی زبان، به ارزیابی این ایده مشترک پرداخته و با ارائه چندین شاهد قابل اعتنا نشان داده است که در فراگیری زبان فارسی، اولاً مقوله های نقشی همزمان با مقوله های واژگانی، و نه پس از آن ها، فراگرفته می شوند و ثانیاً گره های نقشی به طور کامل در زبان کودک قابل مشاهده هستند و فعالیت مقوله های نقشی به حدی گسترده است که شواهدی از دسترسی کودک به ساخت اطلاع نیز قابل ارائه است

Child Syntax; fullyfledged Syntax Evidence of the Process of Acquisition of the Categorical Component and Information Structure of Persian

There are two different views on the nature of Universal Grammar at birth; namely, the lexical view and Full Tree view. Lexicalists contend that UG is incomplete, and maturity is the main factor for its development. But the advocates of Full Tree view insist on the child’s language tree being complete/full since the beginning, and believe interaction and input to be the reason for its actualization and development. Both views firmly believe that in the process of language acquisition, the child learns lexical categories before the functional ones.The consequence of this shared idea is a belief in a lack of representation of functional nodes, such as TP, CP, TopP, and FP in the early child syntax. Longitudinally studying the process of learning Persian of a Persianspeaking child, this study assesses this shared idea, and, presents several considerable evidence, to show that in the acquisition of Persian, firstly, the functional categories are learnt concurrently with the lexical categories, not after them, and, secondly, the functional nodes are fully discernable in child language, and the activity of functional categories is so extensive that it is even possible to present evidence of the child’s access to information structure.