بررسی روش تداخل‌سنجی برشی در تشخیص عیوب در مواد مختلف

روش تداخل‌سنجی برشی یا برش‌نگاری، یکی از روش‌های نوری غیرتماسی و تمامناحیه برای ارزیابی غیرمخرب قطعات و مجموعه‌ها می‌باشد. در این روش گرادیان جابه‌جایی سطح به طور مستقیم اندازه‌گیری می‌شود. پس از پردازش تصویر، الگوهای هاله‌ای سطح تحت بارگذاری بدست‌می‌آید. از این روش به طور عمده در پیدا کردن عیوب سطحی و زیر سطحی در قطعات استفاده می‌شود. سایر کاربردهای برش نگاری شامل اندازه گیری کرنش، شناسایی خواص مواد، ارزیابی تنش های پسماند، تشخیص نشتی، مطالعه ارتعاشات سازه و اندازه گیری های سه بعدی می باشد. به دلیل اندازه‌گیری مستقیم گرادیان‌های جابه‌جایی و حساس نبودن به ارتعاشات محیط، برش‌نگاری علاوه بر محیط‌های آزمایشگاهی، کاربرد بسیار گسترده‌ای در محیط‌های صنعتی دارد که این ویژگی باعث تمایز این روش با سایر روش‌های نوری شده‌است. از این روش بیشتر در شناسایی عیوب قطعات مواد مرکب و فلزی استفاده می‌شود. در این مقاله به بررسی تکنیک‌ها، تجهیزات، نحوه‌ی عملکرد، پردازش تصاویر، نوع بارگذاری با توجه به جنس قطعه و نوع عیب با تاکید بر چند پژوهش‌ کاربردی در این زمینه، پرداخته‌شده‌است.