مصرف «هنر» در عصر شبکه‌های اجتماعی

با ظهور رسانه‌های جدید، مصرف نه‌تنها در جهت تامین‌ نیاز، استفاده و استعمال، بلکه به‌عنوان پدیده‌ای معرفت‌شناختی اهمیت یافت. در دوران معاصر و پس از ظهور رسانه‌ها و آشکارگی تفاوت طبقات و اطلاع از زیست دیگری، مصرف به‌عنوان پدیده‌ای نشانه‌شناختی در جهت تامین نیاز هویتی ‌ معرفتی افراد نقش ایفا کرد. در عصر شبکه‌های اجتماعی، این نقش‌آفرینی با مصرفِ محتوای برساخت‌شده توسط دیگری، عمیق‌تر شد و رابطۀ اپیستمولوژیک‌سوبژه و ابژه، به دلیل یکپارچگی فاعل شناسا و متعلق شناخت بر هم خورد. در این سیر، هر امری در جهان مجازی، تغییر ماهیت داد و مصرفی شد. مصرفی‌شدن امور، یعنی دورریزشدن، منقضی‌شدن و از بین‌رفتن آن‌ها. پرسش اینجاست که وضعیت هنر در این دوران چگونه است؟ با نگاهی مبنایی به آراء هایدگر و سپس به آثار متقدم ژان بودریار نظیر جامعۀ مصرفی و پل‌زدن آن با آثار متاخر وی نظیر هوش شر: معاهدۀ شفافیت و نظرافکندن به آراء متفکران عصر شبکه‌های اجتماعی می‌توان چنین گفت که هنر نیز مانند تمام امور دیگر، به یک پدیدۀ مصرفیِ صرف در شبکه‌های اجتماعی بدل‌شده و رابطۀ خود را با حقیقت و واقعیت از دست داده است. حیرت‌آور اینکه در این دوره و به نحو عمیقی، در این زمینه تحقیقات دچار اختلال شده، چراکه پژوهش، خود به‌مثابه عنصر مصرفی و کارکردی بدل شده است.

Consuming ‘Art’ in the Age of Social Networks

With the emergence of the new media, consumption gained importance not only to supply the needs, using, and application, but as an epistemological phenomenon. In the contemporary era and after the emergence of the media and unfolding of the class differences and being informed of the life of the other, consumption played role as a semiotic phenomenon in order to meet the individuals’ identityrelated and epistemological needs. In the age of social networks, this roleplay has got deepened through consumption of the content constructed by the other, and the epistemological relationship between the subject and the object has been impaired due to the integration of the identified subject and the knowledge how. In this passage, the nature of any matter in the virtual world changed and went consumable. Consumerization of the affairs means their being disposable, expired, and destroyed. The question is: how is the state of art in this age? With a fundamental look at Heidegger’s works and then to the earlier works of Jean Baudrillard’s works such as The Consumer Society, bridging that to his later works such as The Intelligence of Evil or The Lucidity Pact and looking at the opinions of the thinkers of the social networks era, it can be said that like all other affairs, art has turned into a sheer consuming phenomenon and has lost its relationship with truth and reality. It is amazing that in this area and deeply, research has undergone disorder as it itself has turned into a consuming and utilitarian phenomenon.