بازشناسی مدیریت توجه در سیمای جمهوری اسلامی ایران

این پژوهش با هدف بازشناسی مدیریت توجه در سیمای جمهوری اسلامی ایران به روش نظریه زمینه‌ای به دنبال تدوین مدل مدیریت توجه در رسانۀ ملی است. روش پژوهش کیفی استقرایی است و از روش نظریه زمینه‌ای استراوس کوربین استفاده‌ شده است. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختمند بود که به سه روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه‌وتحلیل شد. مشارکت‌کنندگان متخصصان موضوعی واجد شرایط ورود به مصاحبه بودند که از طریق نمونه‌گیری نظری تا 15 نفر به سطح اشباع داده‌ها رسید. نتایج با 21 مقوله کلی در قالب مدل پارادایمی شامل شرایط علی (انباشت اطلاعات، ویژگی‌های مخاطب، سیاست رقابتی، سیاست تولیدکننده، اقتضائات محیطی) پدیده محوری (مدیریت توجه)، شرایط زمینه‌ساز (رصد فرهنگی، سازمان خبره چابک، اخلاق حرفه‌ای)، شرایط مداخله‌گر (جذابیت محتوایی، رقابت‌پذیری، مدیریت سرمایه، مداخله سیاسی) راهبردها (آفرینش دیداری و شنیداری، تولید ناب، تمرکز بر مخاطب، توسعه سرمایه اجتماعی و فرهنگی، گفتمان سازی) و پیامدها (مدیریت مخاطب، تغییر عملکرد، شیوایی پیام) قرار گرفت.

Recognition of attention management in IRI TV

This research has been carried out to develop a model of attention management in IRI TV to recognize the attention management in the Islamic Republic of Iran’s TV based on grounded theory. The research method is qualitativeinductive and the method of StraussCorbin’s grounded theory has been used. The data collection tool was a semistructured interview that was analyzed by three methods of opencoding, axial coding, and selective coding. Participants were experts who were qualified to enter the interview, which reached a maximum saturation level of 15 people through theoretical sampling. The results were categorized into 21 general categories within a paradigmatic model including causal conditions which are as follows: information accumulation, audience characteristics, competitive policy, producer policy, environmental requirements. Pivotal phenomenon: (attention management). Predisposing conditions:   observation, agile expert organization, professional ethics. Mediating conditions: content attractiveness, competitiveness, capital management, political intervention. Strategies: visual and auditory creation, ingenious production, audience focus, social and cultural capital development, discourse composition. And outcomes: audience management, performance change, understanding messages.