تحول برتری‌طلبی در بازنمایی روابط «سیاه» و «سفید» در هالیوود (مطالعه موردی فیلم‌های «تولد یک ملت»، «حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید» و «هشت نفرت‌انگیز»)

سیاه‌پوستان نه‌تنها در جامعه امریکا، بلکه در هالیوود نیز اقلیت نژادی محسوب می‌شوند. چگونگی و چرایی تغییرات روابط سیاه و سفید در این نظام رسانه‌ای با تمرکز بر عنصر برتری‌جویی، مسئلۀ این مقاله است. بدین‌منظور سه فیلم نژادمحور تولد یک ملت (1915)، حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید (1967) و هشت نفرت‌انگیز (2015) به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. برای کشف سازوکارهای دلالت‌گر معنایی در فیلم‌های مذکور از روش نشانه‌شناسی و الگوی رمزگان پنج‌گانه روایی بارت بهره گرفته شد. برای فهم تغییرات روندی بازنمایی‌ها، از مفهوم اسطوره نزد بارت و کلیشه‌سازی و طبیعی‌سازی نزد هال استفاده شد. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که اشکال بازنمایی سیاهان در این فیلم‌ها، متناسب با بافت تاریخی، اجتماعی و سیاسی زمان تولید آنها، در راستای معانی مرجّح ایدئولوژی حاکم، دستخوش تغییر شده است. فیلم اولی با برساخت کلیشه‌های منفی، لزوم به انقیاد کشاندن سیاهان را طبیعی جلوه می‌دهد. فیلم دومی نظم نژادی مرسوم را به چالش کشیده و الگوی تقابلی و تعاملی جدیدی از گفتمان مسلط سفید و گفتمان مبارز سیاه ارائه می‌دهد. در فیلم سومی، شخصیت سیاه به نمایندگی از سیاهان زجر کشیده تاریخ نژادپرستی در امریکا، در کنشی انتقام‌جویانه، سفیدِ فرادست را تبدیل به فرودست و از برتر بودن او اسطوره‌زدایی می‌کند.

The Evolution of Racism in the Representation of Black and White Relationships in Hollywood

Black people are considered a racial minority not only in the American community but also at Hollywood .This research has been carried out to examine how and why black and white relationships change in this media system focusing on the element of superiority. In view of this, the three raceoriented films i.e. Birth of a Nation (1915), Guess Who’s Coming to Dinner (1967) and Hateful Eight (2015) have been selected on purpose. In order to discover the indicative mechanisms of signaling apparatuses in the mentioned films, the five narrative codes and concept of myth in the semiotics of Barthes have been used. The findings of this research indicate that the forms of depiction of black people have changed according to the historical, social, and political fabric of production time to comply with then ruling system prevalent ideological concepts. The first film manifests the necessity of ‘black’ subjugation as natural through negative stereotypes. The second film has challenged the common racial order and presented a new conflicting and interactive model of dominant discourse of the white and aggressive discourse of the black. In the third film, the black character represented the persecuted blacks of American racist history in a vengeful action turning the white superiority into inferiority eliminating the mythological concept of their superiority.