مطالعه تطبیقی پیرنگ انشعابی در سینما و قصه های قرآن کریم

گرچه ظهور پیرنگ‌های مبتنی بر تکرار به دهۀ پنجاه در سینما باز می‌گردد، اما نامی‌که امروزه با آن شناخته می‌شوند در دهۀ اول قرن حاضر توسط دیوید بردول پیشنهاد شده است: «پیرنگ انشعابی»، «دیوید بردول» روایتی را که در آن یک شخصیت در موقعیتی واحد دست به انتخاب‌های مختلف زده و با سرنوشت‌های متفاوتی روبه رو می‌شود و روایت، نتایج حاصله از آن «انتخاب» را به نمایش می‌گذارد پیرنگ «انشعابی» می‌نامد. این نوع از پلات انواع و اشکال گوناگونی را دارا است. این مقاله تلاش می‌کند تا با بهره‌گیری از روش «تحلیل روایت»، ضمن معرفی انواع پیرنگ‌های انشعابی و خصوصیات هر یک، نشان دهد که چنین پیرنگی نیز در قرآن وجود دارد گرچه پیرنگ انشعابی بکار رفته در قرآن کارکردی متفاوت از قرینه سینمایی خود یافته است. اگر در سینما این پیرنگ بکار گرفته می‌شود تا نشان دهد که شخصیت اصلی با چه امکانات و احتمالاتی روبه رو است در قرآن این پیرنگ جنبه‌ها، ابعاد و ساحت‌های مختلف یک موضوع و شخصیت را به تصویر می‌کشد.

A Comparative Study of the ForkingPath Plot in Cinema and Quran Tales

Although the emergence of iterative structures in the cinema returns to the eighties, but the name that is known today, In the first decade of this century has been suggested by David Bordwell: “Forkingpath plot”. This type of plot shows a character in a single position making different choices or faces different chances and the narrative presents the results of that choice. Forkingpath narrative has different types and forms.This article tries to take advantage of using "narrative analysis" to introduce the types and characteristics of each forkingpath structures, and show that such a structure exists in the Quran. Forkingpath structure used in the Qur’an has a different function than its cinematic counterpart. If this structure is used in cinema to show that the main character is faced with both opportunities and possibilities, in the Qur’an, the structure shows aspects, dimensions and different aspects of a subject and character.