انواع طنز و شیوه دوبله آن در انیمیشن زوتوپیا(شهر حیوانات) براساس مدل مارتینز سیرا

مقاله پیش‌رو پژوهشی در زمینه شناسایی و بررسی راهبردهای ترجمۀ طنز در دوبله پویانمایی زوتوپیا است. برای شناسایی طنز از دسته‌بندی برگر (2010) و برای تشخیص عناصر مطرح در طنز از مدل مارتینز (2005) و برای شناسایی راهبردهای ترجمۀ طنز از مدل دلاباستیتا (1998) استفاده شده است. پس از تشخیص آیتم‌های طنزآمیز پویانمایی زوتوپیا در قالب طنز کلامی و طنز دیداری با استفاده از روش تحلیل محتوا، فراوانی هر راهبرد محاسبه و میزان توفیق مترجم در ایجاد حس طنز بر اساس نظریات مارتینز و دلاباستیتا محاسبه گردید و مشخص شد که هم در متن اصلی و هم در ترجمۀ این پویانمایی به ترتیب از طنز کلامی، طنز عملی و طنز ماهوی استفاده شده است. در میان راهبردهای ترجمۀ، راهبرد دیداری و زبان‌شناختی از دسته‌بندی مارتینز و راهبرد حذف و اضافه از دلاباستیتا بیشترین کاربرد را داشتند. به‌ این دلیل، راهبرد حذف دلاباستیتا با عنصر دیداری مارتینز همپوشانی داشته، هیچ‌گونه کاستی در انتقال حس طنز ایجاد نکرده است و مترجم با بکار بردن معادله‌ای خنده‌دار، در انتقال طنز موفق بوده است.

Study of Different Types of humor and Their Dubbing in “Zootopia” Animation regarding MartinezSierra Model

This study aimed to investigate what types of strategies were used in the dubbing of humor in Disney’s animation "Zootopia”. To recognize the types of humors, the Berger (2010) classification was used and to recognize the strategic elements of humor, the Martinez Sierra (2005) was applied and to find out the applied strategies used in the Persian dubbing of Zootopia humor the Delabastita’s (1998) model was considered. Out of 108 minutes Zootopia movie, the researchers identified 187 verbal and visual humorous items which were used as the corpus of this study. Based on the obtained data from the content analysis of the extracted data, the most frequent types of Humor used were language, Action and finally substantive type. Among the translation strategies, Linguistic and Visual strategic elements of Martinez Sierra (2005) categories were the most frequent ones and strategy of Deletion and Addition of Delabastita (1998) was highly applied. In general, it could be said that due to the visual nature of the corpus, the most frequent strategy was deletion. Since Delabastita’s deletion strategy overlapped with Martinez’s visual strategy, the deletion has not produced any shortcomings in transferring the sense of humor and the translator, by using funny verbal equivalents, have successfully preserved humorous nature of this animation in Persian language.