بررسی تاثیر سرمایه ی اجتماعی و سرمایه ی فرهنگی بر میزان ترس از کرونا در بین کارکنان بازنشسته ی ایران

زمینه. سلامت بازنشستگان به عنوان قشری در حال گسترش و آسیب پذیر، از اهمیت ویژه ای در جامعه برخوردار بوده و ضروری است که در شرایط بحرانی مانند انتشار ویروس کرونا، پرداختن به مشکلات آنها در اولویت قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه ی اجتماعی و سرمایه ی فرهنگی بر میزان ترس از کرونا در بین کارکنان بازنشسته ی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شده است. روش کار. روش تحقیق توصیفی- تبیینی از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف، کاربردی می باشد. در این پژوهش 410 نفر از بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی تبریز به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این تحقیق عبارت است از سه پرسش نامه ی: سرمایه ی فرهنگی بوردیو (bourdieu)، سرمایه ی اجتماعی موسی زاده و علیزاده اقدم و ترس از کووید-19 ارسو (ahorsu) و همکاران. همچنین جهت آزمون فرضیه های پژوهش از نرم افزار spss 22 استفاده شده است. یافته ها. یافته های دو متغیره تحقیق حاکی از آن بود که سرمایه ی اجتماعی و ابعاد آن (شبکه های اجتماعی، اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی) و سرمایه ی فرهنگی و ابعاد آن (تجسم یافته، عینیت یافته و نهادینه شده) بر میزان ترس از کرونا در بین بازنشستگان تاثیر معنادار و معکوسی دارد. یافته های مدل رگرسیونی ترس از کرونا نیز نشان داد که هر دو متغیر مستقل (سرمایه ی اجتماعی و سرمایه ی فرهنگی) در مدل رگرسیونی مذکور به لحاظ آماری معنادار شدند و توانستند به ترتیب حدود 36 و 31 درصد از تغییرات متغیر وابسته (ترس از کرونا در میان بازنشستگان) را تبیین نمایند. نتیجه گیری. این تحقیق نشان می دهد که بین سرمایه های اجتماعی و فرهنگی با میزان ترس از کرونا در بین بازنشستگان دانشگاه علوم پزشکی تبریز رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد که نتایج این تحقیق برای کل کارکنان بازنشسته ی دانشگاه قابل تعمیم است. بنابراین، ضروری است که اقدامات لازم در جهت افزایش این سرمایه ها انجام گیرد تا در زمان فراگیری بیماری هایی مانند کووید 19، کاهش ترس از بیماری که خود، عامل بیماری های مختلف جسمی و روانی است، مدنظر سیاست گذاران نظام سلامت قرار گیرد.

investigating the effect of social and cultural capital on the level of fear of covid-19 among retired employees in iran

background. the health of retirees, as an expanding and vulnerable group, is of particular importance in society, and it is necessary to prioritize their problems in critical situations such as the spread of the coronavirus. the current study aimed to investigate the impact of social and cultural capital on the level of fear of covid-19 among retired employees of tabriz university of medical sciences (tuoms). methods. this survey-based research employed a descriptive-explanatory design and was practical in terms of purpose. this study selected 410 retirees from tuoms in iran using a simple random sampling method. the data collection tools in this study included three questionnaires: cultural capital, social capital, and fear of covid-19. we tested the research hypotheses using spss software (version 22). results. the bivariate results of the study indicated that social capital and its dimensions (social networks, social trust, and social participation) and cultural capital and its dimensions (embodied, objective, and institutional) had a significant and inversed effect on the level of fear of covid-19 among the retirees. the regression model of fear of covid-19 also found that both independent variables (social capital and cultural capital) were statistically significant and could explain about 36% and 31% of the changes in the dependent variable (fear of covid-19 among retirees), respectively. conclusion. this study indicated a significant and inverse relationship between social and cultural capital and the level of fear of covid-19 among the retirees of tuoms. the findings of the present study can be generalized to all retired tuoms employees. therefore, healthcare policymakers should take effective measures to increase the funds allocated to diseases such as covid-19 and reduce the fear of the disease, which is a risk factor for physical and mental diseases.