عوامل موثر بر مدت بستری بیماران سوختگی با استفاده از رگرسیون چندک

زمینه و اهداف سوختگی ها به عنوان یکی از آسیب ها و چالش های سلامت عمومی به شمار می روند. بستری شدن بیماران دارای سوختگی در محیط بیمارستان، ارائه ی خدمات درمانی به آن ها را تسهیل می کند، اما طولانی شدن مدت زمان بستری می تواند علاوه بر تحمیل هزینه های اقتصادی، موجب بروز عفونت های مختلف در بیماران نیز شود. این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر مدت بستری بیماران سوختگی در بیمارستان سینای تبریز به عنوان بیمارستان مرجع سوختگی در شمال غرب کشور پرداخته است. مواد و روش ها در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، پرونده های پزشکی بیماران سوختگی که در سال 1397 در بیمارستان سینای تبریز بستری بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از چک لیست محقق ساخته مبتنی بر هدف انجام گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار stata 16 و آنالیز رگرسیون چندک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها تعداد کل بیماران سوختگی بستری شده 1586 نفر بود. میانگین سنی بیماران 22/9 ± 25/5 سال بود. 62/3 درصد بیماران مذکر بودند. سوختگی ها بیشتر در فصل تابستان (30/5 درصد) و در منزل رخ داده بود(78/6 درصد). میانگین مدت زمان بستری این بیماران برابر با (7/43-8/57 : 95 درصد ci) 8 روز بود. بیماران مجرد نسبت به متاهل (0/010=p) و افراد بی سواد نسبت به باسواد (0/022=p) مدت زمان بستری بالاتری داشتند. از طرفی هرچه نمره کمای گلاسکو در بدو بستری پایین تر بود، مدت زمان بستری افزایش می یافت (0/034=p). بیماران دارای سوختگی در صورت (0/037=p)، سر و گردن (p<0/001) و پشت تنه (0/031=p) مدت زمان بستری بیشتری داشتند. نتیجه گیری نمره کمای گلاسکو، سوختگی در صورت، سر و گردن و پشت تنه علائم بالینی موثر در مدت زمان بستری بیماران سوختگی شناخته شدند. توجه به این علائم در تریاژ بیماران سوختگی و فراهم آوری خدمات باکیفیت درمانی و مراقبتی برای مدیریت این علائم، می تواند مدت زمان بستری را کاهش داده و نهایتاً منجر به کاهش هزینه های اجتماعی و اقتصادی آن برای بیماران و جامعه گردد.