وضعیت ایمنی واﺣﺪ ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداری بیمارستان ها

زمینه و اهداف: ایمنی یکی از ابعاد اصلی کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی می باشد. با توجه به گسترش استفاده از تجهیزات تصویربرداری در تشخیص بیماری ها و اهمیت حفظ و ارتقای ایمنی بیماران و کارکنان در این بخش ها، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی وضعیت ایمنی واحدهای تصویربرداری بیمارستان های شهر تبریز در سال 1397 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است. کلیه ی بیمارستان های دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز و بیمارستان های خصوصی جامعه ی مورد مطالعه بودند. روش نمونه گیری سرشماری بود به طوری که تمام بیمارستان های دولتی و خصوصی شهر تبریز (7 بیمارستان دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز و 6 بیمارستان خصوصی) وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده چک لیست محقق ساخته بود که نسبت روایی محتوا (cvr) آن به میزان 0.82 و شاخص روایی محتوا (cvi) به میزان 0.86 محاسبه گردید. وضعیت ایمنی بخش ها در قالب 9 حیطه ارزیابی شد. برای تحلیل داده از نرم افزار spss نسخه ی 24 و آزمون های آماری توصیفی و آزمون مان ویتنیmann whitney) ) استفاده گردید. یافته ها: میانگین نمره ی ایمنی واحدهای تصویربرداری 79.78 ± 6.2 بود. میانگین نمرات ایمنی در بیمارستان های دولتی 79.7 ± 5.91 و بیمارستان های خصوصی 79.8 ± 7.29 به دست آمد. حیطه ی ایمنی اشعه بیشترین نمره را در بیمارستان های دولتی (92.85 ± 8.09) و خصوصی (95.8 ± 9.17) کسب کرد. کمترین میزان رعایت استانداردها در بیمارستان های دولتی مربوط به حیطه ی ایمنی الکتریکی (69.28 ± 10.96) بود. در بیمارستان های خصوصی، ایمنی کارکنان کمترین نمره (62.96 ± 9.07) را به خود اختصاص داد. بین میانگین نمره ی ایمنی کارکنان با نوع مالکیت بیمارستان (دولتی و خصوصی) تفاوت معناداری مشاهده گردید ( valuep=0.019 ). نتیجه گیری: ارتقای ایمنی در بخش تصویربرداری باید به عنوان یکی از موضوعات اولویت دار در تمام بیمارستان ها مورد مطالعه قرار گیرد. حیطه ی ایمنی کارکنان، کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده بود که نیاز است استراتژی های ارتقای ایمنی کارکنان اعم از تامین لباس های حفاظتی مناسب، توزیع روزانه ی شیر بین کارکنان و اقدامات جبران خدمت مانند پرداخت فوق العاده کار با اشعه، کاهش ساعات کار و افزایش مرخصی سالانه براساس قوانین موجود اجرا گردد.

Safety Status of Imaging Ward in Public and Private Hospitals

Background and Objectives: Safety is one of the main dimensions of quality of health services. Considering the expansion of imaging equipment in diagnosis of diseases and the importance of maintaining and improving the safety of patients and staff in these wards, this study aimed to investigate the safety status of imaging wards in hospitals. Material and Methods: This study is a crosssectional descriptiveanalytical study. The sampling method was the census so that all public and private hospitals in Tabriz city of Iran (7 public hospitals affiliated to Tabriz University of Medical Sciences and 6 private hospitals) were enrolled in the study. The instrument used was a researchermade checklist whose content validity ratio was 0.82 and the Content Validity Index was 0.86. The safety status of the wards was evaluated in 9 domains. Data were analyzed by SPSS software version 24 using descriptive statistics and MannWhitney test. Results: The mean safety score of imaging wards was 79.78 ± 6.2 The average safety scores in public hospitals were 79.7±5.91 and private hospitals were 79.8 ±7.29. Radiation safety was the highest score in public and private hospitals (92.85 ± 8.09) and private (95.8 ± 9.17). The lowest standards compliance in public hospitals was related to electrical safety (69.28 ± 10.96). In private hospitals, employee safety had the lowest score (62.96 ± 9.07). There was a significant difference between the mean score of employee safety and the type of hospital ownership (public and private) (p value=0.019). Conclusion: Safety improvement in imaging should be studied as one of the priority issues in all hospitals. Employee safety had the lowest score thus it is necessary to implement strategies to improve employee safety including providing appropriate protective clothing, daily distribution of milk and proportionate compensation such as paying to work with radiation, reducing working hours and increasing annual leave according to existing laws.