ارزیابی کنترل کیفی فیزیکو شیمیایی و میکروبی آب دستگاه های همودیالیز در بیمارستان ها

زمینه و اهداف: کیفیت آب مصرفی برای آماده سازی محلول دیالیز به دلیل ارتباط مستقیم این محلول با خون بیماران دارای نارسایی کلیوی از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه، با هدف ارزیابی کیفیت شیمیایی و میکروبی آب ورودی و خروجی دستگاه های دیالیز در بیمارستان های استان آذربایجان شرقی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و در طی آن آب بخش دیالیز سه بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیزهای فیزیکوشیمیایی (45 مورد) و میکروبی (163 مورد) آب بخش دیالیز در دو مرحله ی قبل و بعد از تصفیه ی اسمز معکوس طی سال های 1393 تا 1395 از بایگانی مربوطه استخراج گردید. برای آنالیز آماری، ضمن استخراج پارامترهای آماری توصیفی، از آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یک سویه (anova) استفاده شد. تحلیل داده ها با نرم افزارexcel و spss 23 صورت گرفت. یافته ها: بررسی کارایی سیستم اسمز معکوس نشان داد اختلاف معنی داری بین کیفیت آب، پیش و پس از سیستم وجود دارد. به جز کلسیم، منیزیم، فلوراید و نیترات غلظت بقیه ی کاتیون ها و آنیون ها در 100 درصد نمونه ها کمتر از حد استاندارد eu.ph(european pharmacopoeia) ارزیابی شد. نمونه های آب ورودی به دستگاه دیالیز در 4.9 درصد موارد دارای آلودگی توتال کلی فرم بوده و در هیچ کدام از نمونه ها کلی فرم مدفوعی وجود نداشت. دفعات و تواتر زمانی انجام آزمایشات در بیمارستان ها رعایت نشده و با وجود خطر فلزات سنگین برای سلامتی بیماران دیالیزی، آزمایشات فلزات سنگین بر روی آب دیالیز انجام نمی گیرد. نتیجه گیری: نیاز به تدوین استاندارد ملی در خصوص کنترل آب دیالیز، آزمایش تمام پارامترهای کیفی آب دیالیز برطبق استانداردها در دفعات و بازه های زمانی منظم، آگاه سازی هرچه بیشتر مدیران بیمارستان و کارشناسان بهداشت محیط در رابطه با اهمیت کیفیت آب دیالیز در سلامتی و افزایش امید به زندگی بیماران دیالیزی احساس می شود.

Evaluation of Physicochemical and Microbial Quality Control of Hemodialysis Machines Water in Hospitals

Abstract Background and Objectives: Water quality is important for preparation of dialysis solution due to its direct relationship with blood of patients with renal failure. The aim of this study was to evaluate the chemical and microbial quality of inlet and outlet water of dialysis devices in hospitals of East Azerbaijan province. Material and Methods: This study was a descriptiveanalytical study in which the water of dialysis ward of three hospitals affiliated to East Azerbaijan University of Medical Sciences was investigated. The results of physicochemical (45 cases) and microbial (163 cases) of dialysis water were extracted from the relevant archives in two stages before and after reverse osmosis treatment during 20142016. Independent ttest and oneway ANOVA were used for statistical analysis while extracting descriptive statistical parameters. Data analysis was done using Excel and SPSS 23 software. Results: Evaluation of the efficiency of reverse osmosis system showed that there was a significant difference between water quality, before and after the system. Except for calcium, magnesium, fluoride and nitrate, the concentrations of other cations and anions in 100% of samples were lower than the European Pharmacopoeia standard. Incoming water samples to dialysis machine in 4.9% of cases had total coliform contamination and there was no fecal coliform in any of the samples. The frequency and frequency of tests in hospitals are not observed and despite the risk of heavy metals, heavy metals tests are not performed on dialysis water for the health of dialysis patients. Conclusion: The need to develop a national standard for controlling dialysis water, testing all quality parameters of dialysis water according to standards in regular times and timeframes, informing hospital managers and environmental health experts about the importance of dialysis water quality in health and increasing life expectancy of dialysis patients is felt.