سیر بهبود پاروسمی در بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 در ایران

زمینه و اهداف: اختلال بو از جمله پاروسمی (بویایی پریشی) یکی از علائم شایع کووید-19 است؛ لذا، این مطالعه با هدف بررسی سیر بهبودی علائم پاروسمی در بیماران مبتلا به بیماری کووید-19 در سال 1399 انجام شد. مواد و روش ها: این یک مطالعه ی مقطعی با روش نمونه گیری در دسترس بود که در تابستان و بهار سال 1399 با استفاده از یک فرم گردآوری داده ی پژوهشگر ساخت با آلفای کرونباخ برابر با 0.826 =r در یک مرکز سلامت بین المللی در تهران انجام شد. برای گزارش نتایج توصیفی از میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق و درصد فراوانی مطلق و همچنین برای تحلیل ها از آزمون تی دو گروه مستقل و آزمون کای اسکوئر با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 استفاده شد و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه 350 بیمار شرکت داشتند و شیوع پاروسمی در بیماران 15.14 درصد و میانگین انحراف سنی بیماران برابر با 10.93±32.71 سال بود. بین ابتلا به پاروسمی و متغیرهای جنسیت (pvalue=0.317)، سن (0.271 =pvalue)، سابقه ی قبلی حساسیت (0.083 =pvalue)، سابقه ی خانوادگی ابتلا به پاروسمی (0.638=pvalue)، اختلال چشایی (0.768=pvalue) و مصرف سیگار (0.558=pvalue) رابطه ی معنی داری وجود نداشت. 31 نفر (58.49 درصد) از بیماران مبتلا به پاروسمی در فاصله ی 4 تا 6 هفته بهبودی کامل یافته بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اختلالات بویایی به ویژه پاروسمی در بیماران مبتلا به کووید-19 می توان از پاروسمی و اختلالات بویایی دیگر به منظور غربالگری و تریاژ بیماران مبتلا به کووید-19 به ویژه بیماران متوسط و خفیف استفاده کرد. بیماران مبتلا به پاروسمی را باید حداقل به مدت 4 تا 6 هفته پیگیری کرد و در صورت عدم بهبودی تا 12 هفته ایشان را به متخصصین گوش، حلق و بینی جهت اقدامات اختصاصی تر ارجاع داد.

The Course of Parosmia Improvement in Patients with COVID19 in Iran

Background and Objectives: Smell disorder such as dostorted olfaction (parosmia) is one of the most common symptoms of COVID19. Therefore, this study aimed to investigate the improvement of symptoms of parosmia in patients with COVID19 in 2020. Material and Methods: This crosssectional study was conducted in summer and spring of 2020 using a data collection form which was validated with Cronbach's alpha of r=0.826. The study was done in an international health center in Tehran. To report descriptive results, mean, standard deviation, absolute frequency and absolute frequency percentage, and for analysis, independent ttest and chisquare test were used using SPSS software version 16 and the significance level was considered to be 0.05. Results: In total ,350 patients participated in the study, the prevalence of parosmia in patients was 15.14% and the mean and age deviation of patients was 32.71 ± 10.93 years. There was not a significant relationship between parosmia and gender (p value=0.317), age (p value=0.271), previous history of allergic symptoms (p value=0.083), family history of the disease (p value=0.638), taste disorder (pvalue=0.768), and smoking (pvalue=0.558). 31 cases (58.49 % of Patients) with parosmia had complete remission within 46 weeks. Conclusion: Due to the high prevalence of olfactory disorders, especially parosmia in patients with COVID19, parosmia and other olfactory disorders can be used to screen and triage patients with COVID19, especially moderate and mild patients. Patients with parosmia should be followed for at least 4 to 6 weeks and if they do not recover for up to 12 weeks, they should be referred to ENT specialists for more specific measures.