حمایت ‌اجتماعی ادراک‌ شده و انزوای‌ اجتماعی در سالمندان

زمینه و اهداف: روابط اجتماعی یکی از مهم‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده‌ هر جامعه محسوب می‌شود که در طول تاریخ زندگی بشر تحولات و تغییرات مهمی را داشته است. با توجه به روند رو به رشد جمعیت سالمندان و مواجهه جامعه ایران با سالمندی جمعیت، پرداختن به نیازهای اجتماعی و شبکه ارتباطی سالمندان حائز اهمیت است. هدف اصلی تحقیق، بررسی رابطه حمایت‌اجتماعی و انزوای‌اجتماعی سالمندان شهر تهران بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی بود. مطالعه حاضر در سال 1396 و در میان 384 نفر از سالمندان با سن  65 سال و بالاتر شهر تهران که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب‌شده بودند، انجام گردید. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بومی‌شده سنجش انزوای‌اجتماعی (ucla) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک‌شده (mspss) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه 25 در دو سطح توصیفی و تحلیلی با آزمون‌ تی تست و تحلیل واریانس انجام شد. سطح معنی‌داری برای مقایسه تفاوت انزوای‌اجتماعی بین گروه‌های مختلف سالمندان 0.05 درصد در نظر گرفته شد. یافته‌ها: حدود 78 درصد سالمندان شهر تهران از حمایت‌اجتماعی مطلوبی برخوردار بودند و شیوع انزوای‌اجتماعی در این جمعیت 62 درصد می‌باشد. بین جنسیت، سن، قومیت، پایگاه اقتصادی – اجتماعی سالمندان و حمایت‌اجتماعی آن‌ها رابطه معنی‌داری وجود نداشت. (p>0/05).نتیجه‌گیری: سالمندان شهر تهران از حمایت‌اجتماعی بالایی برخوردار بودند و بین دو متغیر حمایت و انزوای‌اجتماعی سالمندان رابطه معنی‌دار و معکوسی وجود داشت. به این معنی که با افزایش حمایت‌اجتماعی میزان انزوای‌اجتماعی سالمندان کاهش می‌یافت.

Perceived Social Support and Social Isolation in the Older Adults

Background and Objectives: Social relations are one of the most important elements of every society that have undergone significant changes during the history of human life. Given the growing population of the elderly and the confrontation of the Iranian society with the aging population, addressing the social needs and communication networks of the elderly is important. The main purpose of the research was to investigate the relationship between social support and social isolation of the elderly people in Tehran. Material and Methods: This crosssectional study was descriptiveanalytic. The present study was conducted in 1396 and among 384 elderly people 65 years old and above in Tehran who were selected by multistage cluster sampling method. The data collection tools consisted of a comprehensive social isolation (UCLA) questionnaire and a multidimensional social perceived social support (MSPSS). Data were analyzed using SPSS software version 25 using descriptive and analytical methods, using ttest and analysis of variance. A significant level was found for the comparison of the social isolation among the elderly groups of 0.05%. Results: Approximately 78% of the older adults in Tehran enjoyed good social support and the prevalence of social isolation in this population was 62%. There was no significant relationship between gender, age, ethnicity, socioeconomic status of the elderly and their social support (p>0.05). Conclusion: The elderly people of Tehran had high social support and there was a significant and inverse relationship between the two variables of support and social isolation of the elderly. This means that with the increase in social support, the level of social isolation of the older adults was reduced.