نقش ابعاد جو آموزش سازمانی و جهت گیری یادگیری شخصی بر یادگیری حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

زمینه و اهداف: برای همگام شدن نیروی انسانی سازمان، یادگیری حرفه ای باید با ایجاد جو آموزش سازمانی مطلوب به صورت پیوسته صورت گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد جو آموزشی سازمانی و جهت گیری یادگیری شخصی بر یادگیری حرفه ای در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است. نمونه آماری شامل 220 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه های استاندارد شامل جو آموزش سازمانی تریسی و توس، جهت گیری یادگیری شخصی تارنو و یادگیری حرفه ای لی و همکاران فراهم گردید. داده ها در نرم افزار spss 21 با استفاده از روش‏های آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیشترین میانگین در میان ابعاد جو آموزش سازمانی مربوط به بعد حمایت مدیریتی بود و میانگین جهت گیری یادگیری شخصی از جو آموزش سازمانی بیشتر بود. نتایج تحلیل مسیر لیزرل نشان داد ابعاد جو آموزش سازمانی شامل حمایت مدیریتی (0.52=ß )، حمایت شغلی (0.63=ß )و حمایت سازمانی (67/=ß ) و جهت گیری یادگیری شخصی (0.87=ß) بر میزان یادگیری حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز اثر علّی مثبت معناداری داشتند و مدل آنها از برازش مناسبی برخوردار است.نتیجه گیری: جو آموزش سازمانی و جهت گیری یادگیری شخصی بر میزان یادگیری حرفه ای کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز تاثیر مستقیم مثبت معناداری دارند.

The Role of the Dimensions of Organizational Training Climate and Personal Learning Orientation on Professional Learning of Tabriz University of Medical Sciences

Background and Objectives: In order to synchronize the organization's manpower, professional learning should be done continuously by creating an appropriate organizational learning climate. The present study aimed to investigate the role of educational organizational learning dimensions and job orientation on personal learning in Tabriz University of Medical Sciences. Material and Methods: This was a descriptive crosssectional study. The sample consisted of 220 employees of Tabriz University of Medical Sciences who were selected by proportional stratified sampling. Required data were obtained through standard questionnaires including organizational learning atmosphere of Tracey & Tews, Personal Learning Orientation of Tarno and professional learning of Lei, et al questionnaire. Data were analyzed using SPSS v.21 software using descriptive statistics, and Pearson correlation test and path analysis were applied using LISREL software. Results: The highest mean among the dimensions of organizational education was related to management support dimension and the mean of personal learning orientation was higher than the organizational learning atmosphere. The results of the analysis of the Lizerl path indicated that organizational education dimensions including management support (β = 0.52), occupational support (β =0.63), organizational support (ß = 0.67) and personal learning orientation (β = 0.87) had a positive effect on the level of professional learning of employees of Tabriz University of Medical Sciences and their model has a good fit. Conclusion: The organizational learning climate and personal learning orientation had a direct positive effect on the rate of professional learning of Tabriz University of Medical Sciences employees.