اولویت های سیاست گذاری سالمندی فعال برای ایران

زمینه و اهداف: علیرغم رشد سالمندی در جمعیت ایران به نیازهای واقعی سالمندان به عنوان یک گروه آسیب پذیر کمتر توجه شده است. بنابراین نیازمند نگاه جدی متولیان برای مواجهه همه‌جانبه با آن است. در این پژوهش سعی شده تا اولویت های سیاست گذاری سالمندی فعال جهت برنامه ریزی شناسائی گردد به گونه ای که بتواند پاسخگوی اکثر نیازهای آن ها باشد. بنابراین عوامل موثر در سیاست گذاری های مدیریتی در سطح کلان می تواند عامل پیشگویی کننده سالمندی موفق در سال های آتی به شمار آید. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی بوده که به روش تحلیل محتوی می باشد. جمعیت آماری 287 نفر از مدیران سالمندی در سازمان های مرتبط با سالمندی بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ساخته دست پژوهشگر بوده و اعتبار صوری و محتوائی آن تائید شد. روائی آن از طریق دو شاخص cvr (ضریب نسبت روایی) و cvi (شاخص روایی محتوا)، تاییدگردید. داده ها با آمار توصیفی و آزمون t تک نمونه ای و نرم افزار spss تحلیل گردید. یافته ها: طبق یافته های تحقیق، مولفه های تغذیه، مسکن، برنامه ریزی اوقات فراغت، امنیت درامدی، شهرسازی و مناسب سازی فضاها، سلامت روان، نگرش جامعه و سواد سلامت، آموزش مادام العمر و اشتغال در اولویت بندی سیاست گذاری سالمندی فعال موثر می باشد، و تغذیه با بار عاملی 0/512 بیشترین وزن و آموزش مادام العمر با بار عاملی 0/420 کمترین وزن را در تعریف ابعاد سالمندی فعال جهت اولویت گذاری ، برعهده دارد. نتیجه گیری: اگردولت و ارگان های مرتبط سیاست گذاری سالمندی را بر اساس اولویت ها انجام داده و سیاست گذاری مبتنی بر نیاز، منسجم و یکپارچه باشد، نتایج قابل ملاحظه ای در رابطه با بهبود وضعیت سالمندان متصور خواهد بود.

Priorities of Active Aging Policy in Iran

Background and Objectives: In spite of the aging of the Iranian population, the real needs of the elderly as a vulnerable group have not been given much attention, so they need serious consideration of the authorities for their comprehensive exposure. Therefore, in this study we tried to identify the priorities of active aging policy making for planning so that it can meet all their needs. So, factors affecting largescale managerial policies could be a good aging predictive factor in the coming years. Material and Methods: The method of this project is a qualitative content analysis study. The statistical population of this study consisted of 287 elderly managers in organizations related to the provision of active aging services. The research tool was a questionnaire which was developed by the researcher. Quantitative assessment was done using content validity ratio (CVR) and content validity index (CVI). Data were analyzed using descriptive statistics, one sample ttest and SPSS software. Results : According to the findings of this study, nutrition, housing, leisure planning, income security, urban planning and spaces, mental health, community attitudes and health literacy, lifelong learning and employment are effective in prioritizing active aging policy and nutrition with 0.512 factor loading has the most important factor and lifelong training with 0.820 factor loading is the least in defining the factors of active aging in prioritizing. Conclusion: If government and related organizations make policymaking based on priorities, and needbased policymaking becomes coherent and integrated, significant results are expected to improve the condition of the elderly.